व्यवहार भाषा:

• उद्देश: दैनंदिन जीवनातील संवाद, माहिती देणे-घेणे, आणि कामे करणे.
• स्वरूप:
  • सरळ आणि सोपी वाक्यरचना.
  • शब्दांचा थेट अर्थ वापरला जातो.
  • गैरसमज टाळण्यासाठी स्पष्टता आवश्यक.
  • अनौपचारिक (Informal) आणि सहज संवाद.
• उदाहरण:
  • "मला एक किलो साखर द्या."
  • "आज पाऊस पडणार आहे."
  • "मी ऑफिसला निघालो आहे."

साहित्य भाषा:

• उद्देश: सौंदर्य, भावना, आणि विचार व्यक्त करणे, तसेच वाचकाला आनंद देणे.
• स्वरूप:
  • अलंकारिक आणि symbolic भाषा वापरली जाते.
  • शब्दांचे अनेक अर्थ सूचित केले जातात.
  • वाक्यरचना अधिक गुंतागुंतीची असू शकते.
  • भाषेचा सौंदर्यपूर्ण वापर केला जातो.
• उदाहरण:
  • "अंधारलेल्या रात्रीत चांदण्यांचे मोती चमकत होते."
  • "श्रावणात धरती हिरव्या शालूने नटली होती."
  • "प्रेम म्हणजे त्याग आणि समर्पणाची भावना आहे."

फरक:

• व्यवहार भाषा संवादावर लक्ष केंद्रित करते, तर साहित्य भाषा सौंदर्य आणि भावनांवर जोर देते.
• व्यवहार भाषा माहिती देण्यासाठी असते, तर साहित्य भाषा अनुभव देण्यासाठी असते.