साहित्याची भाषा, तीव्र, उत्कृष्ट आणि सुन्दर असते, असे कथन, कविता, कथा, नाटक आणि इतर साहित्यिक कृतींसाठी वापरली जाते. यात विविध रस, भावना, आणि विचार अभिव्यक्त केले जातात. साहित्यिक भाषेत, कल्पनांच्या संसारातील आणि अस्तित्वातील तत्वांचे विचार आणि विविध चित्रण केले जाते, ज्यामुळे वाचक त्यातील भावना अनुभवू शकतो. साहित्यिक कृतींमध्ये विविध शैलियां आणि अभिव्यक्तीचे वापर केले जाते, ज्यामुळे त्या कृतींची असलेली साहित्यिक मूळ्ये व अर्थ बनतात.

एका व्यक्ती व्यवहाराची भाषा वापरून अभिव्यक्त करताना साधारणतः त्याला नियम आणि मर्यादांचा पालन करावा लागतो, आणि त्याला उच्च अनुभव आणि शिक्षण असते. तो आपल्या विचारांचे वापर करतो आणि सामाजिक दृष्टिकोनातून वाचकांना समजतो. प्रतिनिधित्विक, साहित्याची भाषा उत्कृष्टता, सौंदर्य, आणि भावना यांचा श्रेणीमध्ये वापरली जाते, ज्यामुळे त्याची अस्तित्वात विशेष महत्त्व आणि स्थानिक जाण आहे.

व्यवहाराची भाषा:

• दैनंदिन जीवनातील कामकाज, संवाद आणि माहिती देवाणघेवाण करण्यासाठी वापरली जाणारी भाषा म्हणजे व्यवहाराची भाषा.
• ही भाषा सोपी, स्पष्ट आणि सरळ असते.
• यात कमीतकमी शब्दांचा वापर करून जास्तीत जास्त अर्थ व्यक्त करण्याचा प्रयत्न असतो.
• उदाहरणार्थ: कार्यालयीन कामकाज, खरेदी-विक्री, पत्रव्यवहार, बातम्या, सूचना, इत्यादी.

साहित्याची भाषा:

• साहित्यिक रचनांमध्ये वापरली जाणारी भाषा म्हणजे साहित्याची भाषा.
• ही भाषा सौंदर्यपूर्ण, भावनात्मक आणि कल्पनात्मक असते.
• यात अलंकार, रूपक, उपमा, उत्प्रेक्षा यांसारख्या विविध शैलींचा वापर केला जातो.
• उदाहरणार्थ: कविता, कथा, नाटक, निबंध, कादंबरी, इत्यादी.

फरक:

• व्यवहाराची भाषा माहिती देण्यासाठी वापरली जाते, तर साहित्याची भाषा आनंद आणि अनुभव देण्यासाठी वापरली जाते.
• व्यवहाराच्या भाषेत अचूकता आणि स्पष्टता आवश्यक असते, तर साहित्याच्या भाषेत सौंदर्य आणि भावना महत्त्वाच्या असतात.
• व्यवहाराची भाषा वस्तुनिष्ठ असते, तर साहित्याची भाषा व्यक्तिनिष्ठ असू शकते.