ज्ञानेश्वर म. सार्थ गाथा, उपासना काण्ड. प्रकरण :-१ ले, रूपवर्णन अभंग १

रुप पाहता लोचनी । सुख झाले वो साजणी ॥१॥ तो हा विठ्ठल बरवा। तो हा माधव बरवा ॥२॥ बहुता सुकृताची जोडी । म्हणुनी विठ्ठलीं आवडी ॥३॥ सर्व सुखाचे आगर। बापरखुमादेविवर ॥४॥

अर्थ:-

ज्ञानेश्वर माऊली हे मनरुपी सखी त्या माझ्या इष्टदेवतेचे रुप मी पाहिले व मला सुख प्राप्त झाले. तो देव कोणी त्याला विठ्ठल म्हणते तर कोणी त्याला माधव म्हणते. माझा गतजन्माच्या सकृतामुळे तो देव विठ्ठल मला आवडायला लागला. असा तो सर्व सुखाचे भांडार असलेला तो मला माझे आईवडिलांमुळे प्राप्त झाला असे माऊली म्हणतात

अर्थ:-

 ज्ञानेश्वर माऊली म्हणतात की जेव्हा मी हे भौतिक रूप (रूप) माझ्या आध्यात्मिक दृष्टीने (सतगुरुंनी दिलेले) पाहिले तेव्हा आनंद प्रकट होतो. होय, होय, हाच तो विठ्ठल, हाच तो माधव जो परम सुंदर आहे. मागील जन्माच्या पुण्यांमुळे भगवंताचे हित झाले आहे. तो सर्व सुखांचा साठा आहे.

'रूप पाहता लोचनी सुख झाले वो साजणी' या अभंगाचा अर्थ:

या अभंगात, संत नामदेव विठ्ठलाच्या सुंदर रूपाचे वर्णन करत आहेत. ते म्हणतात की, "माझ्या डोळ्यांनी विठ्ठलाचे रूप पाहिल्यावर मला खूप आनंद झाला."

अभंगातील काही महत्वाचे शब्द:

• रूप: सौंदर्य
• लोचनी: डोळे
• सुख: आनंद
• साजणी: सखी, मैत्रीण (येथे विठ्ठलाला उद्देशून)

भावार्थ:

संत नामदेव म्हणतात की, विठ्ठलाचे रूप खूप सुंदर आहे आणि ते पाहिल्याने डोळ्यांना खूप आनंद मिळतो. या अभंगातून, ते विठ्ठलाच्या रूपाच्या माध्यमातून भक्तांना आनंद आणि शांतीचा अनुभव घेण्यास सांगतात.

अधिक माहितीसाठी, तुम्ही खालील लिंकला भेट देऊ शकता:

• भक्तिपथ - रूप पाहता लोचनी चा अर्थ