लोखंडी कढईतली बासुंदी अतिशय खमंग आणि छान रंगाची होते, पण नवीन शिकताना सवय नसेल तर हमखास दूध खाली लागते. नॉनस्टिक पसरट भांड्यात दूध लागण्याची शक्यता खूप कमी असते त्यामुळे एकाच वेळी दोन भांड्यांत दूध आटवणे सोपे होते. थोडे- थोडे आटवायलाही वेळ तेवढाच लागतो, पण दोन भांड्यामुळे एकूण दूध निम्म्या वेळात आटवून होते. ही बासुंदी देखील चवदार खमंग लागते.

थोडे थोडे आटवण्याचा फायदा हा की एखाद्या वेळी चुकून दूध खाली जळले तरी तेवढा घाणा काढून टाकता येतो. सर्व दुधाला जळका वास लागत नाही. ( सर्व दूध एकदम आटवताना जर खाली लागले तर बहुतेक वेळा तो वास संपूर्ण दुधाला लागतो. जळकी खरवड काढून टाकली, वरून कितीही केशर घातले तरी तो जळकट वास खाताना डोके वर काढतोच).

मात्र भांड्यांचे नॉनस्टिक आवरण झिजलेले, चरे इ. पडलेले नसावे.  जर रोजच्या वापरातले भांडे असेल तर त्यात आधी केलेल्या उग्र चवीच्या पदार्थाचा वास शिल्लक राहिला नाही ना हे बघावे. दुधात वास सहज शोषले जातात.

लोखंडी कढई वापरायची असेल तर ती पांढरट दिसेपर्यंत घासावी अन्यथा बासुंदी बिघडू शकते.

दूध आटवता आटवता अखेरीस अगदीच कंटाळा आला तर एक लीटरला एक चमचा ह्या प्रमाणात तांदळाची बारीक पिठी गार दुधातून लावावी म्हणजे पटकन दाटपणा येतो.