प्रा. ग. प्र. प्रधान यांच्या 'राजकारणातील भाषा' या लेखानुसार राजकीय कार्यक्षेत्रातील भाषेचे स्वरूप खालीलप्रमाणे आहे:

1. अस्पष्टता आणि संदिग्धता: राजकारणी लोक अनेकदा हेतुपुरस्सर संदिग्ध आणि अस्पष्ट भाषा वापरतात. ज्यामुळे त्यांच्या विधानांचे अनेक अर्थ काढले जाऊ शकतात.
2. भावनिक आवाहन: राजकीय भाषा බොහෝ විට तर्कशुद्ध युक्तिवादांपेक्षा भावनांना अधिक आवाहन करते. लोकांच्या मनात विशिष्ट भावना जागृत करण्यासाठी भावनिक शब्दांचा आणि प्रतिमांचा वापर केला जातो.
3. सत्य आणि असत्य यांचे मिश्रण: राजकीय भाषणात अनेकदा सत्य आणि असत्य गोष्टी एकत्र मिसळल्या जातात. त्यामुळे लोकांना सत्य काय आहे हे ओळखणे कठीण होते.
4. propaganda (प्रचार): राजकीय भाषा प्रभावीपणे वापरून लोकांच्या मनात विशिष्ट विचार किंवा दृष्टिकोन रुजवला जातो.
5. सlogans (घोषणा): राजकीय घोषणा आकर्षक, सोप्या आणि लक्षात राहील अशा असतात. त्या लोकांच्या मनात लवकर घर करतात आणि त्यांना कृती करण्यास प्रवृत्त करतात.
6. शब्दांचे खेळ: राजकारणी लोक शब्दांचा वापर आपल्या फायद्यासाठी करतात. ते शब्दांचे अर्थ बदलून किंवा फिरवून लोकांना गोंधळात पाडतात.

या माहितीवर आधारित अधिक तपशील पाहण्यासाठी, आपण ग. प्र. प्रधान यांचे 'राजकारणातील भाषा' हे पुस्तक वाचू शकता.