ग.प्र. प्रधान यांच्या 'राजकारणातील भाषा' या लेखाच्या आधारे राजकीय कार्यक्षेत्रातील भाषेचे स्वरूप खालीलप्रमाणे स्पष्ट करता येईल:

1. सत्तेचे माध्यम: राजकारण हे सत्ता मिळवण्याचे आणि टिकवण्याचे क्षेत्र आहे. भाषा हे या सत्तेचे महत्त्वाचे माध्यम आहे. राजकीय नेते आपल्या भाषणांनी, वक्तव्यांनी लोकांवर प्रभाव टाकतात आणि त्यांना आपल्या बाजूने वळवतात.

2. समूह निर्माण: राजकीय भाषा विशिष्ट विचारसरणीच्या लोकांना एकत्र आणण्याचे काम करते. समान विचारधारेचे लोक भाषेमुळे जोडले जातात आणि एक समूह तयार होतो.

3. प्रतिस्पर्ध्यांवर टीका: राजकीय भाषेत प्रतिस्पर्धी राजकीय नेते आणि त्यांच्या धोरणांवर टीका केली जाते. भाषेद्वारे प्रतिस्पर्ध्यांची प्रतिमा मलिन करण्याचा प्रयत्न केला जातो.

4. Propaganda (प्रपोगंडा): राजकीय पक्ष आणि नेते आपल्या विचारधारेचा प्रसार करण्यासाठी भाषेचा प्रभावीपणे वापर करतात. ते विशिष्ट घोषणा, घोषणापत्रे आणि प्रसिद्धी तंत्रांचा वापर करून लोकांच्या मनात आपले स्थान निर्माण करतात.

5. मतपेढी निर्माण: राजकीय भाषा विशिष्ट सामाजिक गट किंवा समुदायाला आकर्षित करण्यासाठी वापरली जाते. नेते आपल्या भाषणातून विशिष्ट जाती, धर्म किंवा वर्गाच्या लोकांना लक्ष्य करतात आणि त्यांची मते मिळवण्याचा प्रयत्न करतात.

6. धोरणांचे समर्थन: राजकीय नेते आपल्या धोरणांचे समर्थन करण्यासाठी भाषेचा उपयोग करतात. ते आपल्या धोरणांचे फायदे लोकांपर्यंत पोहोचवतात आणि त्यांना स्वीकारायला लावतात.

7. भाषणशैली: राजकीय भाषणात वक्तृत्वशैली, अलंकार आणि भावनात्मक appeals चा वापर केला जातो. हे भाषेला अधिक प्रभावी आणि आकर्षक बनवतात.

थोडक्यात, राजकीय भाषा हे सत्ता, प्रभाव आणि जनमत आकर्षित करण्याचे शक्तिशाली साधन आहे.