Water demand in a viable economy tends to be dynamic: it changes over time in response to growth, drought, and social policy. Institutional capacity to re-allocate water between users and uses under stress from multiple sources is a key concern. Climate change threatens to add to those stresses in snowmelt systems by changing the timing of runoff and possibly increasing the severity and duration of drought. This article examines Snake and Klamath River institutions for their ability to resolve conflict induced by demand growth, drought, and environmental constraints on water use. The study finds that private ownership of water rights has been a major positive factor in successful adaptation, by providing the basis for water marketing and by promoting the use of negotiation and markets rather than politics to resolve water conflict.

व्यवहार्य अर्थव्यवस्थेतील पाण्याची मागणी ही गतीशील असते: वाढ, दुष्काळ आणि सामाजिक धोरणाच्या अनुषंगाने ती कालांतराने बदलते. एकाधिक स्त्रोतांमधून ताणतणावाच्या कालावधीत वापरकर्त्यांसाठी आणि वापरांमध्ये पाणी पुन्हा वाटप करण्याची संस्थात्मक क्षमता ही एक महत्त्वाची चिंता आहे. हवामान बदलांमुळे धबधब्याचे वेळापत्रक बदलण्याची शक्यता आणि दुष्काळाची तीव्रता आणि कालावधी वाढवून स्नोमेल्ट सिस्टममधील तणावात भर घालण्याचा धोका आहे. या लेखात साप आणि क्लामाथ नदीच्या संस्थांची मागणी वाढ, दुष्काळ आणि पाण्याच्या वापरावरील पर्यावरणीय अडचणींमुळे निर्माण झालेल्या संघर्षाचे निराकरण करण्याच्या त्यांच्या क्षमतेचे परीक्षण केले आहे. या अभ्यासानुसार पाण्याच्या हक्काचे खाजगी मालकीकरण यशस्वी परिस्थितीशी जुळवून घेणे, पाण्याच्या विपणनाला आधार देऊन आणि पाण्याचे विरोधाचे निराकरण करण्याच्या राजकारणाऐवजी वाटाघाटी व बाजारपेठेच्या वापरास प्रोत्साहन देणे ही एक महत्त्वाची सकारात्मक बाब आहे.