गोष्ट: एका गावात एक माणूस राहत होता. तो खूप गरीब होता, पण तो खूप प्रामाणिक आणि कष्टाळू होता. तो रोज सकाळी लवकर उठायचा आणि शेतात काम करायचा. तो कधीही कोणाचे वाईट चिंतत नसे.

एके दिवशी, त्याला एक जादूचा दिवा सापडला. त्याने दिवा घासल्यावर त्यातून एक जिन्न बाहेर आला. जिन्न म्हणाला, "मी तुझी कोणतीही एक इच्छा पूर्ण करू शकतो."

माणूस खूप विचार करून म्हणाला, "मला असं काहीतरी दे की ज्यामुळे माझ्या गावाला कधीही दुष्काळ पडू नये."

जिन्नाने त्याची इच्छा पूर्ण केली. त्या दिवसापासून त्या गावात कधीही दुष्काळ पडला नाही. माणूस आनंदी झाला कारण त्याने स्वतःसाठी काही मागितले नाही, तर आपल्या गावकऱ्यांसाठी मागितले.

बोध: या कथेवरून आपल्याला हे शिकायला मिळते की आपण नेहमी दुसऱ्यांचा विचार केला पाहिजे. निस्वार्थपणे केलेल्या मदतीचे फळ नेहमी चांगलेच मिळते.