श्री संत गोरा कुंभार यांचा अभंग:

ऐका नवलाची गोष्ट सखे बाई। कुंभारणे बाळ तुडविलें पायीं॥१॥

गेली होती पाणियासी मथुरावनी। बाळ खेळत होतें अंगणीं॥२॥

आवरी आवरी म्हणे गर्जे नारी। ऐकोनि कुंभार धांवला घरीं॥३॥

काय केले बाई बोल मजपाशीं। तुडविलें बाळ त्वां पायांशीं॥४॥

बाईल म्हणे धिक्‌ धिक्‌ जिणें। पुत्र मोहें काय सुख आहे॥५॥

म्हणे गोरा कुंभार धन्य धन्य ती नारी। वैराग्य उपजलें तिच्या घरीं॥६॥

अर्थ:

• ऐका नवलाची गोष्ट सखे बाई: हे सखे, एक आश्चर्यकारक गोष्ट ऐक.
• कुंभारणे बाळ तुडविलें पायीं: कुंभारणीने (कुंभार स्त्रीने) आपल्या बाळाला पायाखाली तुडवले.
• गेली होती पाणियासी मथुरावनी: ती (कुंभारण) मथुरावनात पाणी आणायला गेली होती.
• बाळ खेळत होतें अंगणीं: तिचे बाळ अंगणात खेळत होते.
• आवरी आवरी म्हणे गर्जे नारी: 'आवरी आवरी' (थांबव थांबव) असे ती स्त्री ओरडत होती.
• ऐकोनि कुंभार धांवला घरीं: ते ऐकून कुंभार (गोरा कुंभार) धावत घरी आले.
• काय केले बाई बोल मजपाशीं: 'हे काय केले बाई, मला सांग' असे कुंभार म्हणाले.
• तुडविलें बाळ त्वां पायांशीं: 'तू बाळाला पायाखाली तुडवले?'
• बाईल म्हणे धिक्‌ धिक्‌ जिणें: बायको म्हणाली, 'धिक्कार असो या जीवनाला!'
• पुत्र मोहें काय सुख आहे: 'पुत्राच्या मोहात काय सुख आहे?'
• म्हणे गोरा कुंभार धन्य धन्य ती नारी: गोरा कुंभार म्हणाले, 'धन्य आहे ती स्त्री!'
• वैराग्य उपजलें तिच्या घरीं: 'तिच्या घरी वैराग्य उत्पन्न झाले आहे.'

हा अभंग संत गोरा कुंभार यांच्या वैराग्य आणि भक्तीचे महत्त्व दर्शवतो.