शब्दयोगी अव्ययांचे महत्त्व:

शब्दयोगी अव्यये वाक्यातील शब्दांना जोडून त्यांचे अर्थ अधिक स्पष्ट आणि विशिष्ट बनवतात. त्यामुळे भाषेला अधिक अर्थपूर्णता येते. नामांना किंवा सर्वनामांना जोडून येणारे हे शब्द त्यांचे वाक्यातील इतर शब्दांशी संबंध दर्शवतात.

शब्दयोगी अव्ययांचे प्रकार (उदाहरणांसह):

1. कालवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय क्रियापदाच्या वेळेनुसार घडणाऱ्या क्रियेचा बोध करून देतात.

   उदाहरण: तो पर्यंत घरी पोहोचला.

2. स्थलवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय क्रियेच्या स्थळाचा किंवा ठिकाणाचा बोध करून देतात.

   उदाहरण: घर समोर नदी आहे.

3. करणवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय क्रियेचे साधन किंवा माध्यम दर्शवतात.

   उदाहरण: तो मुळे पास झाला.

4. हेतुवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय क्रियेचा हेतू किंवा उद्देश दर्शवतात.

   उदाहरण: तो अभ्यास साठी शाळेत गेला.

5. व्यतिरेकवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय तुलना किंवा विरोध दर्शवतात.

   उदाहरण: त्याच्या शिवाय मला कोण आहे?

6. तुलनावाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय दोन वस्तूंमधील साम्य दर्शवतात.

   उदाहरण: तो पेक्षा हुशार आहे.

7. संबंधवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय दोन वस्तूंमधील संबंध दर्शवतात.

   उदाहरण: त्याचे बद्दल मला आदर आहे.

8. समुच्चयवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय वाक्यातील शब्दांना एकत्र जोडतात.

   उदाहरण: तो आणि त्याचे मित्र सुद्धा आले.

9. स्वरूपवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय नामाचे स्वरूप किंवा वैशिष्ट्य दर्शवतात.

   उदाहरण: गांधीजी म्हणजे एक महात्मा होते.

10. दिकवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय दिशा दर्शवतात.

    उदाहरण: तो पूर्वे कडे निघाला.

11. सहवाचक शब्दयोगी अव्यये: हे अव्यय सोबत असणे दर्शवतात.

    उदाहरण: तो आई सोबत बाजारात गेला.

टीप: शब्दयोगी अव्ययांचे प्रकार वाक्यातील अर्थानुसार बदलू शकतात.