१९८८ च्या वन धोरणाची उद्दिष्ट्ये आणि वैशिष्ट्ये खालीलप्रमाणे आहेत: उद्दिष्ट्ये: * पर्यावरणाचे संतुलन राखणे: देशातीलExisting नैसर्गिक वनांचे संरक्षण करणे आणि नवीन वने तयार करणे, ज्यामुळे पर्यावरण balance राहील. * नैसर्गिक वारसा जतन करणे: देशातील नैसर्गिक विविधता, flora आणि fauna जतन करणे. * जमिनीची धूप थांबवणे: जमिनीची धूप कमी करण्यासाठी उपाययोजना करणे, विशेषत: डोंगराळ भागात आणि नदीच्या काठावरची धूप थांबवणे. * वन उत्पादकता वाढवणे: वनांमधून मिळणाऱ्या वस्तूंचे उत्पादन वाढवणे. * ग्रामीण आणि आदिवासी समुदायांना मदत: वनांवर अवलंबून असलेल्या ग्रामीण आणि आदिवासी लोकांना वनांचा वापर करण्यासाठी मदत करणे, त्यांना रोजगार देणे. * वनीकरण वाढवणे: सामाजिक वनीकरण (Social forestry) आणि कृषी वनीकरण (Agroforestry) वाढवणे. वैशिष्ट्ये: * पर्यावरण संरक्षणावर भर: या धोरणाने व्यावसायिक फायद्याऐवजी पर्यावरणाचे संरक्षण करण्यावर अधिक लक्ष केंद्रित केले. * स्थानिक लोकांचा सहभाग: वन व्यवस्थापनात स्थानिक लोकांचा सहभाग वाढवण्यावर भर दिला गेला. Joint forest management (JFM) च्या माध्यमातून हे उद्दिष्ट साध्य करण्याचा प्रयत्न केला गेला. * वनांवरील दबाव कमी करणे:Existing वनांवरचा दबाव कमी करण्यासाठी alternative energy resources चा वापर करणे. * Illegal वृक्षतोड थांबवणे: Illegal वृक्षतोड थांबवण्यासाठी कठोर उपाययोजना करणे. * संशोधन आणि प्रशिक्षण: वन व्यवस्थापनात सुधारणा करण्यासाठी संशोधन (research) आणि प्रशिक्षण (training) यावर लक्ष केंद्रित करणे. हे धोरण देशातील वनांचे संरक्षण आणि संवर्धन करण्यासाठी एक महत्त्वाचे पाऊल होते.