पंडिती काव्य म्हणजे 17 व्या शतकात निर्माण झालेले काव्य. या काळात संस्कृत भाषेचा आणि व्याकरण, अलंकार, पुराण यांसारख्या शास्त्रांचा अभ्यास असलेले पंडित कवी होऊन गेले. त्यांनी निर्माण केलेल्या काव्याला पंडिती काव्य म्हणतात.

पंडिती काव्याची वैशिष्ट्ये:

• संस्कृत भाषेचा प्रभाव: पंडिती काव्यावर संस्कृत भाषेचा खूप मोठा प्रभाव आहे. श्लोक रचना, अलंकार, पुराण कथांचा वापर, तत्सम शब्दांचा वापर यामुळे हे काव्य संस्कृतप्रचुर वाटते.
• Panditya ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ: या काव्यामध्ये कवी आपल्या पांडित्याचे प्रदर्शन करतात. त्यांनी आपल्या ज्ञानाचा आणि विद्वत्तेचा उपयोग करून काव्य रचना केली आहे.
• नीती आणि उपदेश: पंडिती काव्यामध्ये नीती आणि उपदेशाला महत्त्व दिलेले आहे. लोकांना चांगले विचार देणे आणि योग्य मार्ग दाखवणे हा या काव्याचा उद्देश आहे.
• अलंकारांचा वापर: पंडिती काव्यात विविध अलंकारांचा वापर मोठ्या प्रमाणात आढळतो. शब्दालंकार आणि अर्थालंकार यांचा उपयोग करून भाषेला सौंदर्य प्राप्त करून दिले जाते.
• पुराणकथांचा वापर: कवी पुराणांमधील कथा आणि पात्रांचा उपयोग आपल्या काव्यात करतात. त्याद्वारे नीती आणि धर्माचे महत्त्व सांगतात.

उदाहरण: मोरोपंत, वामन पंडित, रघुनाथ पंडित हे प्रसिद्ध पंडित कवी आहेत.