1. कामाची असुरक्षितता: बांधकाम क्षेत्रात काम कायमस्वरूपी नसते. त्यामुळे मजुरांना नियमित रोजगार मिळत नाही आणि त्यांच्या कामाची शाश्वती नसते.

2. कमी वेतन: अनेक बांधकाम मजुरांना त्यांच्या कामासाठी पुरेसे वेतन मिळत नाही. कुशल कामगारांच्या तुलनेत त्यांच्या वेतनात मोठी तफावत असते.

3. कामाच्या ठिकाणी धोका: बांधकाम क्षेत्र हे धोक्याचे क्षेत्र आहे. कामावर असताना अपघात होण्याची शक्यता असते, ज्यामुळे गंभीर दुखापत किंवा मृत्यू देखील होऊ शकतो.

4. आरोग्याच्या समस्या: बांधकाम साइटवर धूळ आणि मातीमुळे श्वसनाच्या समस्या, त्वचेचे रोग आणि इतर आरोग्यविषयक समस्या उद्भवू शकतात.

5. अपुऱ्या सुविधा: बांधकाम साइटवर पिण्याच्या पाण्याची सोय, स्वच्छतागृहे आणि आराम करण्यासाठी योग्य जागा यांसारख्या मूलभूत सुविधांची कमतरता असते.

6. सामाजिक सुरक्षा आणि विमाचा अभाव: अनेक बांधकाम मजुरांना सामाजिक सुरक्षा योजना, आरोग्य विमा आणि इतर लाभ मिळत नाहीत, ज्यामुळे त्यांचे भविष्य असुरक्षित होते.

7. मध्यस्थांचे शोषण: कंत्राटदार आणि मजूर यांच्यामध्ये मध्यस्थ (ठेकेदार) असल्यामुळे मजुरांचे शोषण होते. त्यांना त्यांच्या हक्काचे पैसे मिळत नाहीत.

8. प्रशिक्षणाचा अभाव: अनेक मजुरांना त्यांच्या कामासाठी आवश्यक असलेले योग्य प्रशिक्षण मिळत नाही, ज्यामुळे त्यांच्या कामाच्या गुणवत्तेवर परिणाम होतो.

9. स्थलांतर: कामाच्या शोधात अनेक मजूर एका ठिकाणाहून दुसऱ्या ठिकाणी स्थलांतर करतात, ज्यामुळे त्यांना त्यांच्या कुटुंबापासून दूर राहावे लागते आणि सामाजिक आधार मिळत नाही.

10. कायद्याची अंमलबजावणीचा अभाव: बांधकाम मजुरांसाठी असलेल्या कायद्यांची योग्य अंमलबजावणी होत नाही, त्यामुळे त्यांच्या हक्कांचे संरक्षण होत नाही.