बिब्बा कोकणात औषधासाठी वापरण्यात येतो. बिब्ब्या एखाद्या टोकदार वस्तूत खोचण्यात येतो आणि त्याला पेटवण्यात येते. अंगभूत तेलाने तो पेटतो व त्यातील तेल निखाऱ्याच्या स्वरूपात खाली जमीनीवर पडते. त्याला ब बीब्याची फुले म्हणतात. कफाच्या अथवा दम्याच्या विकारावर ही फुले कोमट दुधाच्या गलासात पाडून ते दूध औषध म्हणून देतात. डोक्यातील चाईच्या विकारासाठी बिण्याच्या तेलाचा उपयोग होतो. कोकणात वैद्य अथवा डॉक्टर जवळपास उपलब्ध नसतात त्या मुळे खूप लोक त्याचा सर्रास उपयोग करतात. परंतु अनुभवी वैद्याच्या मार्गदर्शनाने बिब्याचे उपचार घ्यावेत. काही लोकांना त्याची अलर्जी होते. त्वचेवर जखमा होतात.

लहान बाळांच्या पोटावर बिब्याचा डाग लावला जात बिबवा पाण्यात भिजवून मग त्या बिबव्याच्य तेलाचा डाग पोटावर लहान बाळांच्या पोटावर लावला जातो त्या मागे कारण आहे बाळाला कधी पोटाचा त्रास होऊ नये म्हणून.

ह्या व्यतिरिक्त पूर्वी धोबी कपड्यांवर खुणा करण्यास बिब्याचा उपयोग करत असे. बिब्यात सुई खुपसून सुईवर लागलेल्या बिब्याच्या तेलाने कपड्यांवर विशिष्ठ खुणा करत असे व वर चुन्याची निवळी लावत असे. नंतर त्या खुणा कायमसाठी राहत असत. त्या खुणांवरून कपडे कोणाचे आहेत आणि धोबी कोण आहे ते ओळखू यायचे.