संत साहित्य म्हणजे संतांनी समाजाला मार्गदर्शन करण्यासाठी केलेले लेखन. यात भक्ती, वैराग्य, सदाचार आणि भगवतप्राप्ती यांवर जोर असतो. संत साहित्याचे स्वरूप अनेकविध आहे, त्यापैकी काही ठळक वैशिष्ट्ये खालीलप्रमाणे:

1. भक्तिभाव: संत साहित्यात देवावर नितांत श्रद्धा आणि प्रेमळ भक्तीभाव दर्शविलेला आहे.

   उदा. 'विठ्ठल आवडी, प्रेमभावो' - संत तुकाराम

2. सामान्यांसाठी: संतांनी नेहमी सोप्या भाषेत लोकांना उपदेश केले, जेणेकरून ते सहज समजेल.

   उदा. 'बोलिले ते चाले, त्याची वंदावी पाऊले' - संत तुकाराम

3. जातिभेदाला विरोध: संत साहित्याने समाजात समानता आणि बंधुभाव वाढवण्याचा प्रयत्न केला. त्यांनी जातीपातीतील भेदभावाला विरोध केला.

   उदा. 'सर्वां घटी राम, आत्मा एक' - संत नामदेव

4. नीती आणि सदाचार: संतांनी लोकांना नैतिक आणि সৎ आचरण शिकवले.

   उदा. 'सत्य बोला, भले करा' - संत एकनाथ

5. वैराग्य: संतांनी जगाच्या क्षणभंगुरतेवर आणि वैराग्यावर भर दिला.

   उदा. 'जगी सर्व सुखी कोण आहे, विचारी मना तूंचि शोधुनी पाहे' - संत रामदास

6. अध्यात्म: आत्मज्ञान आणि आत्मसाक्षात्कार यावर संतांनी मार्गदर्शन केले.

   उदा. 'सोहं सोहं' चा जप.