हो. 100% योग्य आहे.

आज श्रीमद भगवद गीतेवर बोलणारे हजारो असतील
पण पूजनीय दादाजीनी( पांडुरंग शास्त्री) केवळ बोललें नाही तर तसे जीवन जगून दाखवले.
भक्ती ही सामाजिक शक्ती आहे
हे समजावून भक्तीतून व्यक्ती परिवर्तन आणि समाज परिवर्तन घडवून आणले.

आज प्रत्येक जन राम राज्याची कल्पना करतात पण
दादाजींनी
लोकनाथ अमृतालयम सारखा प्रयोग देऊन
प्रत्येक्ष रामराज्य आणून दाखवले.
आज भारतातील 250 हुन जास्त गावात रामराज्य आणण्याचं काम दादाजींना केलं आहे.
जेथे election न होता संपुर्ण गाव संध्याकाळी एकत्र येऊन सरपंच निवडतात.


( या प्रयोगाच्या गावात 40 वर्षे झाली election होत नाही फक्त selection)

आजच्या युवकांनी स्वाध्याय परिवाराच्या युवकेंद्रात
एकदा अवश्य जाऊन बसावे
ते युवकेंद्र फक्त आणि फक्त युवकांसाठी च आहे


स्वाध्याय परिवाराबद्दल जितकं  लिहु तितकं कमीच आहे.

पांडुरंग शास्त्री आठवले हे विख्यात विचारवंत, मानव सुधारवादी आणि स्वाध्याय दिव्य आंदोलन (स्वाध्याय परिवार) चे संस्थापक आहेत.

त्यांना दादाजी म्हणून ओळखले जाते जे मराठी शब्द आहे आणि "मोठा भाऊ" म्हणून अनुवादित आहे.

संस्कृतीबद्दल त्याला खूप चिंता होती आणि संपूर्ण आयुष्य ते संस्कृतीसाठी बलिदान देत असे.

त्यांचे कार्य जाति, पंथ, पंथ, धर्म, भाषा वगैरे वगैरे अद्वितीय आहे. दादाजींनी केवळ शास्त्रवचनांचे सुवार्तेच दिले नाही तर आमच्या ग्रंथानुसार जीवन जगले आहेत. मी तुम्हाला श्रीमद् भगवदच्या कोणत्याही छंदांची तपासणी करण्यास आश्वासन देतो. - गीता किंवा उपनिषद किंवा इतर शास्त्रवचना, त्यांचे जीवन या सर्व ग्रंथानुसार आहे. त्याच्या कामात सहभागी होण्यासाठी फक्त एकच निकष आहे आणि तो मानव आहे.

"स्वाध्याय पर्ववर" मध्ये अशा प्रचंड कामांची देखभाल करण्यासाठी कोणतीही पोस्ट नाही. हे आमच्या कुटुंबासारख्याच (घर) सारखेच आहे .त्यांनी मानवी नातेसंबंधावर जोरदार विश्वास ठेवला म्हणूनच वृत्तपत्र, दूरदर्शन, रेडिओ, सामाजिक साइट इ. वर स्वाध्यायचा कोणताही प्रकार आपल्याला कधीही आढळला नाही. मनी त्यांच्यासाठी काहीच करत नाहीत. बरेच लोक त्याला आणि रिक्त चेकची ऑफर दिली परंतु दादाजी म्हणाले, "मी आपल्या नावावर आपले नाव लिहिले आहे" म्हणजे मला आपल्या चेकची आवश्यकता नाही.

त्याने असा विचार केला की आपण सर्वजण देवाची मुले आहोत म्हणून आपण सगळे भाऊ आहोत.

त्याने मानवजातीला शिकवले की आपल्याला भगवंताचे आभार मानणे आवश्यक आहे कारण देव आपली चयापचय प्रक्रिया कायम ठेवतो (जर आपण प्रयोगशाळेत केले तर कमीतकमी 26 रासायनिक अभियंता यांना तसे करणे आवश्यक आहे) .या विचारावर आधारित त्याने "त्रिकलंध्य" (देवाला कृतज्ञता व्यक्त करण्यासाठी ती दिवसातून तीन वेळा प्रार्थना करतो).

जे लोक कनिष्ठतेच्या संकुचित (आणि उत्कृष्टतेचे परिसर) तसेच विशेषत: मासेमारी करणार्यांना सतत असा विचार करतात की आम्ही असंख्य मासे मारून पाप करीत आहोत. अशा वेळी दादाजी आपल्या घरी (दाराच्या दरवाजावर) गेले आणि त्यांनी सांगितले की आपण आपल्या वडिलांचे व्यवसाय करत आहात. आपल्या व्यवसायात काही चूक नाही आणि आजही मासेमारीच्या क्रांतिकारक क्रांतीमध्येही आपण पाहू शकतो.

या विचारांनी त्यांनी "भक्ति हे एक सामाजिक फोर्स" सिद्ध केले.

आपण भगवान राम, भगवान कृष्ण, ऋषि याज्ञवल्क आणि इतर अनेकांना पाहिले नाही परंतु जेव्हा आपण दादाजींच्या जीवनाकडे पाहतो तेव्हा आपण त्या लोकांचे कार्य समजू शकतो ज्याने संपूर्ण आयुष्य आपल्या संस्कृती व देवाच्या कार्यासाठी बलिदान दिले आहे.

दादाजी योगेश्वर कृष्णा (देवाचे शेतकरी), मत्स्यगंध, गोरस, एकेरा, अमृतलायम, मंगल विवाह, वृक्षमंदिर, श्रीदर्शनम, पतंजली इत्यादीसारख्या बर्याच '' प्रार्थना '' (प्रवाहाचा व्यापक आणि योगायोग) देते.

हे प्रयोग शब्दांद्वारे वर्णन केले जाऊ शकत नाहीत, कारण शब्दाची स्वतःची मर्यादा असते (आम्हाला हे समजून घेणे आवश्यक आहे).

त्याने भगवंतामध्ये राहण्याची संकल्पना दिली. आयगोड तुमच्यामध्ये आहे म्हणून तुम्हाला एका महिन्यात कमीतकमी एका दिवसात देवतांसाठी काम करावे लागेल. श्रीमद् भगवत-गीता आणि उपनिषद यांच्यावरील भाषण अभूतपूर्व आहेत. त्यांनी प्राचीन भारताच्या तपोवन व्यवस्थेसारखे शिक्षण घेतले.

1 9 54 मध्ये त्यांनी जपानमध्ये आयोजित केलेल्या द्वितीय विश्व तत्त्वज्ञानाच्या परिषदेत भाग घेतला. तेथे त्यांनी वैदिक आदर्शांच्या संकल्पना आणि भगवद् गीताच्या शिकवणी सादर केल्या. बर्याच सहभागी त्याच्या कल्पनांनी प्रभावित झाले परंतु अशा आदर्शांचे पुरावे भारतात आणत असल्याचे त्यांनी शोधून काढले. नोबेल पारितोषिक विजेत्या भौतिकशास्त्री डॉ. आर्थर होली कॉम्प्टन विशेषतः अथवलेच्या कल्पनांसह उत्साही होते आणि अमेरिकेत त्याला एक आकर्षक संधी देऊ लागली, जिथे तो आपले विचार पसरवू शकला. परंतु, त्याने माझ्या निसर्गात भारत पूर्ण करण्यासाठी बरेच काही केले, असे नम्रपणे नाकारले. , जेथे मी जगाला दाखवून देण्याचा विचार केला की आदर्श मॉडेल शांतीपूर्वक वैदिक विचार आणि भगवत गीताचा संदेश प्रसारित करीत आहे. जगाच्या प्रत्येक कोपर्यात भगवद् गीताचा संदेश घेण्याचा स्वाध्यायींचा हेतू आहे.आज, स्वाध्याय कॅरिबियन, अमेरिका, आशिया, मध्य पूर्व आणि आफ्रिकेतील असंख्य देशांमध्ये पसरला आहे. दिव्य परिवार किंवा कुटुंब, लाखो लोकांपर्यंत वाढले आहे. रेव्ह. आठवले यांचे दृष्टीक्षेप, स्वाध्यायचा उद्देश "देवाच्या दैवी पित्याखाली सार्वभौम ब्रदरहुड" निर्माण करण्याचा आहे.

1 99 7 मध्ये त्यांना प्रोग्रेस इन रीजन इन द रिलीजन इन प्रोगिलन्स आणि 1 999 मध्ये पद्म विभूषण पुरस्काराने सन्मानित करण्यात आले होते. तसेच कम्युनिटी लीडरशिपसाठी द रमन मॅगसेसे पुरस्कारही त्यांना देण्यात आला.

तातगावन विद्यापीठ हे 1 9 58 साली रेव्ह. आठवले यांनी तयार केलेली तत्त्वज्ञान संस्था आहे जी दरवर्षी स्नातकोत्तर विद्यार्थ्यांना मान्यता देतात जी वैदिक आणि जागतिक तत्त्वज्ञानाच्या निर्देशासह कठोर अभ्यासक्रमाची इच्छा करतात. विवाहित जीवनात प्रवेश करण्यासाठी प्राचार्य पदवीधर तरुण धार्मिक आणि अध्यात्मिक विषयांचा विस्तृत अभ्यास करतात , हजारो वर्षांपूर्वीच्या शिक्षणाच्या प्राचीन "तपोवन" प्रणाली नंतर मॉडेल केलेले वातावरण अनुभवत असताना आणि वातावरण अनुभवत असताना.

25 ऑक्टोंबर 2003 रोजी मुंबई, भारत येथे हृदयविकाराच्या 83 वर्षांच्या आयुष्यामध्ये रेव्ह. अथवले यांचे निधन झाले. 26 ऑक्टोबरच्या संध्याकाळी ठाणे जिल्ह्यातील तात्गावण विद्यापिठ येथे त्यांचे निधन झाले, जेथे हजारो शोकांतिकांनी त्यांचे आदर केले होते. 24 तासांचा कालावधी. त्यानंतर, त्यांची राख उज्जैन, पुष्कर, हरिद्वार, कुरुक्षेत्र, गया, जगन्नाथ पुरी आणि शेवटी रामेश्वरम येथे विसर्जित झाली.

1 99 7 मध्ये संयुक्त राष्ट्रसंघाला स्वाध्याय हे जगातील सर्वात महत्वाचे विकास मॉडेल म्हणून ओळखले गेले.

आज स्वाध्याय कोणत्या चळवळीसाठी असू शकतात हे एक रूपक आहे.