
इतिहास
सामाजिक-सांस्कृतिक इतिहास लेखन पद्धत:
1. समाजाचा अभ्यास:
- तत्कालीन समाज रचना, सामाजिक संबंध, आणि सामाजिक वर्गीकरण यांचा अभ्यास करणे.
- जात, वर्ग, लिंग, आणि वंश यांसारख्या सामाजिक श्रेणींचा अभ्यास करणे.
- कला, साहित्य, संगीत, नृत्य, नाटक, आणि सिनेमा यांसारख्या सांस्कृतिक अभिव्यक्तींचा अभ्यास करणे.
- भाषा, धर्म, तत्त्वज्ञान, आणि विचारधारा यांचा अभ्यास करणे.
- खाद्यसंस्कृती, वस्त्र, आभूषणे, आणि राहणीमान यांचा अभ्यास करणे.
- सामान्य लोकांचे जीवन, त्यांचे अनुभव, आणि त्यांच्या श्रद्धा यांचा अभ्यास करणे.
- शेतकरी, कामगार, सैनिक, व्यापारी, आणि स्त्रिया यांसारख्या विविध सामाजिक गटांचा अभ्यास करणे.
- सामाजिक आणि सांस्कृतिक बदलांची प्रक्रिया आणि कारणे यांचा अभ्यास करणे.
- आधुनिकीकरण, शहरीकरण, आणि जागतिकीकरण यांसारख्या बदलांचा समाजावर आणि संस्कृतीवर होणारा परिणाम अभ्यासणे.
- इतिहास, समाजशास्त्र, मानववंशशास्त्र, साहित्य, कला, आणि तत्त्वज्ञान यांसारख्या विविध शाखांमधील ज्ञानाचा उपयोग करणे.
- ज्या घटनां लिखित स्वरूपात उपलब्ध नाहीत, त्या मौखिक परंपरेच्या आधारावर अभ्यासल्या जातात.
- मराठा साम्राज्याचा सामाजिक आणि सांस्कृतिक इतिहास.
- दलित चळवळीचा सामाजिक आणि सांस्कृतिक इतिहास.
- महाराष्ट्रातील नाट्य चळवळीचा सामाजिक आणि सांस्कृतिक इतिहास.
कालगणना पद्धती म्हणजे भूतकाळातील घटनांची नोंद ठेवण्याची आणि त्यांना विशिष्ट कालखंडात मांडण्याची एक पद्धत आहे. या पद्धतीमुळे इतिहासाचा अभ्यास करणे, घटनाक्रम लक्षात ठेवणे आणि भविष्यकाळासाठी अंदाज बांधणे सोपे होते.
कालगणनेची गरज:
- इतिहास अभ्यास: भूतकाळातील घटना आणि घडामोडी समजून घेण्यासाठी.
- सामाजिक आणि सांस्कृतिक विकास: मानवी समाजाच्या उत्क्रांतीचा अभ्यास करण्यासाठी.
- वैज्ञानिक संशोधन: नैसर्गिक घटना आणि बदलांचा अभ्यास करण्यासाठी.
- भविष्यकालीन योजना: भूतकाळातील आकडेवारी आणि माहितीच्या आधारावर भविष्यकालीन योजना बनवण्यासाठी.
कालगणनेच्या मुख्य पद्धती:
- शक संवत: शालिवाहन शक हे भारतीय राष्ट्रीय पंचांग म्हणून वापरले जाते. याची सुरुवात इ.स. 78 मध्ये झाली.
- विक्रम संवत: हे उत्तर भारतात प्रचलित आहे. याची सुरुवात इ.स. पूर्व 57 मध्ये झाली.
- इस्लामी हिजरी: मुस्लिम धर्मात हे कालगणना वर्ष वापरले जाते.
- ख्रिस्ती/ग्रेगोरियन: जगभरात मोठ्या प्रमाणावर वापरले जाणारे कॅलेंडर, जे इ.स. (Common Era - CE) आणि इ.स. पूर्व (Before Common Era - BCE) मध्ये विभागलेले आहे.
भारतीय कालगणना:
- भारतात प्राचीन काळापासून विविध कालगणना पद्धती प्रचलित होत्या. त्यापैकी शक संवत आणि विक्रम संवत आजही वापरल्या जातात.
- भारतीय पंचांग तिथी, वार, नक्षत्र, योग आणि करण यांवर आधारित असते.
आधुनिक कालगणना:
- आधुनिक जगात ग्रेगोरियन कॅलेंडरचा वापर सर्वाधिक होतो.
- वैज्ञानिक आणि ऐतिहासिक अभ्यासासाठी कार्बन डेटिंग (Carbon dating) आणि इतर आधुनिक तंत्रज्ञानाचा उपयोग केला जातो, ज्यामुळे वस्तू आणि घटनांची अचूक वेळ निश्चित करता येते.
संदर्भ:
कालगणना पद्धती: संकल्पना स्पष्टीकरण
कालगणना पद्धती म्हणजे वेळेची गणना करण्याची आणि ती मोजण्याची पद्धत. भूतकाळ, वर्तमानकाळ आणि भविष्यकाळ यांमधील घटनांचे क्रमवार रेकॉर्ड ठेवण्यासाठी ही पद्धत वापरली जाते.
- कालगणनेची गरज:
- ऐतिहासिक घटना, कृषी चक्र, धार्मिक उत्सव आणि इतर महत्त्वाच्या घटनांची नोंद ठेवण्यासाठी.
- सामाजिक आणि आर्थिक नियोजन करण्यासाठी.
- पिढ्यान्पिढ्या ज्ञान आणि परंपरा पोहोचवण्यासाठी.
- कालगणनेचे आधार:
- खगोलशास्त्रीय घटना: सूर्य, चंद्र आणि तारे यांच्या स्थितीतील बदल.
- नैसर्गिक घटना: ऋतू बदल, भरती-ओहोटी.
- सामाजिक आणि राजकीय घटना: राज्याभिषेक, युद्धे, महत्त्वपूर्ण व्यक्तींचे जन्म किंवा मृत्यू.
- कालगणनेच्या विविध पद्धती:
- सौर कॅलेंडर: पृथ्वीच्या सूर्याभोवतीच्या प्रदक्षिणेवर आधारित (उदा. ग्रेगोरियन कॅलेंडर).
- चांद्र कॅलेंडर: चंद्राच्या कलांवर आधारित (उदा. इस्लामिक कॅलेंडर).
- चांद्र-सौर कॅलेंडर: चंद्र आणि सूर्य या दोघांच्या स्थितीवर आधारित (उदा. भारतीय पंचांग).
- भारतीय कालगणना:
- भारतात विविध प्रकारची पंचांग वापरली जातात, जी चांद्र-सौर पद्धतीवर आधारित आहेत.
- प्रत्येक पंचांगामध्ये विशिष्ट युगाचा (संवत) वापर केला जातो. उदा. विक्रम संवत, शक संवत.
उदाहरण: ग्रेगोरियन कॅलेंडर हे सौर कॅलेंडर आहे, जे जगभरात मोठ्या प्रमाणावर वापरले जाते. हे कॅलेंडर पृथ्वीच्या सूर्याभोवतीच्या प्रदक्षिणेवर आधारित आहे आणि वर्षाला ३६५ दिवस (लीप वर्षात ३६६ दिवस) मानते.
कालगणना पद्धती ही मानवी जीवनाचा एक अविभाज्य भाग आहे, जी आपल्याला वेळेचे व्यवस्थापन करण्यास आणि इतिहासाचा अभ्यास करण्यास मदत करते.
सामाजिक व सांस्कृतिक इतिहास लेखन पद्धत:
सामाजिक इतिहास:
सांस्कृतिक इतिहास:
सामाजिक व सांस्कृतिक इतिहास लेखनाची वैशिष्ट्ये:
उदाहरण:
अधिक माहितीसाठी आपण ही वेबसाईट्स बघू शकता:
इतिहासाच्या साधनांचे स्वरूप बदलत आहे, कारण नवीन तंत्रज्ञान आणि शोधांमुळे इतिहासाचा अभ्यास अधिक विस्तृत आणि सूक्ष्म होत आहे.
1. लिखित साधने:
- पूर्वी: हस्तलिखिते, ताम्रपट, शिलालेख यांचा वापर केला जाई.
- आता: छापील पुस्तके, नियतकालिके, शासकीय records, correspondence, diaries, यांचा वापर होतो.
2. भौतिक साधने:
- पूर्वी: नाणी, भांडी, वस्तू, इमारती, यांचा वापर केला जाई.
- आता: आधुनिक तंत्रज्ञानाने तयार केलेल्या वस्तू, industrial remains, transport media, यांचा वापर होतो.
3. मौखिक साधने:
- पूर्वी: लोककथा, लोकगीते, पारंपरिक ज्ञान, यांचा वापर केला जाई.
- आता: मुलाखती,records, field notes, यांचा वापर होतो.
4. दृक्-श्राव्य साधने:
- पूर्वी: चित्रकला, Performance art, यांचा वापर केला जाई.
- आता: Movies, photographs, recordings, documentaries, यांचा वापर होतो.
या बदलांमुळे इतिहासाचे अध्ययन अधिक गतिशील आणि सर्वसमावेशक झाले आहे.
इतिहासाच्या अभ्यासाचे प्रयोजन:
- भूतकाळाचे ज्ञान: इतिहास आपल्याला भूतकाळातील घटना, व्यक्ती आणि समाज यांच्याबद्दल माहिती देतो.
- वर्तमानकाळाची समज: भूतकाळातील घटनांचा अभ्यास करून वर्तमानकाळातील परिस्थिती का आहे, हे समजून घेता येते.
- भविष्याचा वेध: इतिहासातील घटनांचे विश्लेषण करून भविष्यात काय घडू शकते याचा अंदाज बांधता येतो.
- संस्कृती आणि परंपरांची जाणीव: इतिहास आपल्याला आपल्या संस्कृती, परंपरा आणि मूल्यांची माहिती देतो, ज्यामुळे आपल्याला आपली ओळख समजते.
- मानवी स्वभाव आणि समाजाचे ज्ञान: इतिहास मानवी स्वभावाचे आणि समाजाच्या वर्तनाचे ज्ञान देतो.
- धैर्य आणि प्रेरणा: इतिहासातील थोर व्यक्तींच्या जीवनकथा आपल्याला प्रेरणा देतात.
- सहनशीलता आणि समजूतदारपणा: इतिहास आपल्याला जगातील विविध संस्कृती आणि विचारधारांबद्दल सहनशील आणि समजूतदार बनवतो.
- राष्ट्रप्रेम: आपल्या देशाच्या इतिहासाचा अभ्यास करून आपल्या मनात राष्ट्रप्रेम जागृत होते.
- नेतृत्व क्षमता: इतिहासातील महान नेत्यांच्या कार्याचा अभ्यास करून आपल्यामध्ये नेतृत्व क्षमता विकसित होते.
- समस्या निराकरण: इतिहासातील घटनांचा अभ्यास करून आपण आजच्या समस्यांवर उपाय शोधू शकतो.
संदर्भ: