Topic icon

काव्य प्रकार

0

कवी अनिल यांनी मराठी साहित्यात 'दशपदी' नावाचा एक नवीन रचना प्रकार विकसित केला. या रचनेत दहा ओळींचे एक पद असते.

दशपदीची वैशिष्ट्ये:

  • दशपदीमध्ये एकूण १० ओळी असतात.
  • या रचनेत गेयता आणि लयबद्धता आवश्यक आहे.
  • कवी अनिल यांनी या प्रकारात विविध विषयांवर लेखन केले.
  • 'दशपदी' हा रचना प्रकार भावनात्मक आणि विचारप्रवण असतो.

उदाहरण:

कवी अनिल यांच्या 'फुलora' संग्रहातील एक दशपदी:

"वारा गाई गुणगुण, रान सारे नाचे unrestrained. पक्षी आनंदे गाती, जणू स्वर्गातून आले स्वर्गात. फुलांचे रंग कसे, जसे इंद्रधनुष्याचे सारे रंग. नदी हळू बोले, जणू रहस्य सांगे जगाला. सूर्यकिरणे सोनेरी, प्रकाश भरती जीवनात."

दशपदी हे कवी अनिल यांचे मराठी साहित्याला एक महत्त्वपूर्ण योगदान आहे.

संदर्भ:

  1. मराठी साहित्य - विकिपीडिया: मराठी साहित्य
उत्तर लिहिले · 18/3/2025
कर्म · 2200
0
नाटकाची संकल्पना स्पष्ट करा.
उत्तर लिहिले · 27/3/2024
कर्म · 0
0
मध्ययुगीन मराठी काव्य प्रकार खालीलप्रमाणे:

ओवी:

ओवी हा काव्य प्रकार विशेषतः स्त्रियांकडून वापरला गेला. यात सोप्या भाषेत चार ओळींचेformat लेखन असते.

उदाहरण:

"लेकी बोले सुने लागे, सासुरवासाची पीडा मागे, माहेरची हाक लागे, दु:ख सारे विसरे वेगे"


अभंग:

अभंग म्हणजे न खंडित होणारे. हे काव्य विठ्ठलाच्या भक्तीसाठी प्रसिद्ध आहे. संत तुकाराम आणि इतर संतांनी अनेक अभंग लिहिले.

उदाहरण:

"वृक्षवल्ली आम्हां सोयरे वनचरें । पक्षीही आळविती मधुर स्वरें ॥"


श্লোক:

श্লোক हे संस्कृतमधून आले असून यात नियमबद्ध रचना असते. हे अधिकतर उपदेशात्मक आणि नीतिपर असतात.

उदाहरण:

"अति লোভ সর্বনাশা, অতি দর্পে হত মান। অতি কোপে রিপু নাশ, অতিলোভ করিও না।"


आख्यान:

आख्यान म्हणजे कथा सांगणे. यात पौराणिक कथा आणि ऐतिहासिक घटनांवर आधारित काव्ये असतात.


लावणी:

लावणी हा शृंगारिक आणि वीररसाने परिपूर्ण असा काव्य प्रकार आहे. हे लोकनाट्यात सादर केले जाते.


पोवाडा:

पोवाडा हा वीरगाथांचा प्रकार आहे. यात शूरवीरांच्या पराक्रमांचे वर्णन असते. हे ढोल-ताशांच्या गजरात सादर केले जाते.


उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 2200
0

मध्ययुगीन मराठी काव्य प्रकार (Medieval Marathi poetry types):

1. अभंग (Abhang):

  • अभंग हेVitthaldev मराठी साहित्यातील लोकप्रिय काव्य प्रकार आहे.
  • हे काव्य रचना विठ्ठलाच्या भक्तीसाठी वापरली जाते.
  • संत तुकाराम, संत ज्ञानेश्वर आणि संत नामदेव यांनी अनेक अभंग लिहिले.

2. ओवी (Ovi):

  • ओवी हा मराठीतील पारंपरिक काव्य प्रकार आहे.
  • ओवी विशेषतः स्त्रिया घरामध्ये काम करतांना म्हणतात.
  • यात चार ओळी असतात.

3. श्लोक (Shlok):

  • श्लोक हे संस्कृतमधून आलेले काव्य प्रकार आहे.
  • हे काव्य रचना बहुतेक करून धार्मिक आणि नैतिक विषयांवर आधारित असतात.
  • दासबोध ह्या प्रसिद्ध ग्रंथात समर्थ रामदास स्वामींनी श्लोकांचा वापर केला आहे.

4. आख्यान (Akhyan):

  • आख्यान म्हणजे कथा किंवा इतिहास सांगणारे काव्य.
  • यात पौराणिक कथा, ऐतिहासिक घटना आणि व्यक्तीरेखा यांचे वर्णन असते.
  • उदाहरण: 'नल-दमयंती' आख्यान.

5. लावणी (Lavani):

  • लावणी हा शृंगारिक आणि वीररसाने परिपूर्ण असा काव्य प्रकार आहे.
  • हे नृत्य आणि गायन यांचे मिश्रण आहे.
  • लावणीमध्ये सामाजिक, राजकीय विषयांवर भाष्य केले जाते.

6. पोवाडा (Powada):

  • पोवाडा हा वीरगाथा सांगणारा काव्य प्रकार आहे.
  • यात ऐतिहासिक घटना, युദ്ധे आणि वीरांची शौर्यगाथा असते.
  • छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या काळात पोवाड्यांना विशेष महत्त्व होते.

संदर्भ:

  • मराठी साहित्य : स्वरूप आणि विकास - डॉ. ह.ना. नेने
  • https://www.culturalindia.net/indian-languages/marathi/marathi-literature.html
उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 2200
0
मध्ययुगीन मराठी साहित्यात विविध काव्य प्रकार उदयास आले. त्यापैकी काही प्रमुख काव्य प्रकार खालीलप्रमाणे आहेत:
  • अभंग:
  • अभंग हा विठ्ठलभक्तीचा एक महत्वाचा काव्यप्रकार आहे. संत तुकाराम, संत ज्ञानेश्वर आणि संत नामदेव यांनी अभंग রচনা केली आहेत. अभंग हे गेय असतात आणि ते भक्ती आणि वैराग्य व्यक्त करण्यासाठी वापरले जातात.


  • ओवी:
  • ओवी हा काव्यप्रकार ज्ञानेश्वरांच्या 'ज्ञानेश्वरी'मुळे खूप लोकप्रिय झाला. ओवीमध्ये बहुतेक वेळा 4 चरण असतात आणि ती आध्यात्मिक आणि नैतिक विषयांवर आधारित असते.


  • लावणी:
  • लावणी हा शृंगारिक आणि वीररसपूर्ण काव्यप्रकार आहे. लावणीमध्ये स्त्री आणि पुरुष यांच्यातील प्रेम आणि शृंगाराचे वर्णन असते. त्याचबरोबर er व्यक्त केली जाते. लावणी महाराष्ट्रात खूप प्रसिद्ध आहे.


  • पोवाडा:
  • पोवाडा हा वीरगाथात्मक काव्यप्रकार आहे. यात ऐतिहासिक घटना, युദ്ധे आणि वीरांची शौर्यगाथा वर्णन केली जाते. पोवाडा शिवाजी महाराजांच्या काळात खूप लोकप्रिय होता.


  • दिंडी:
  • दिंडी हा भक्तिपर काव्यप्रकार आहे. दिंडीमध्ये संतांच्या पालख्या आणि मिरवणुकांचे वर्णन असते. यात भगवत भक्ती आणि धार्मिक भावना व्यक्त केल्या जातात.


  • गोंधळ:
  • गोंधळ हा धार्मिक आणि कलात्मक काव्यप्रकार आहे. गोंधळ देवीच्या भक्तांकडून सादर केला जातो, ज्यात देवीची स्तुती आणि प्रार्थना असते.

हे मध्ययुगीन मराठी साहित्यातील काही प्रमुख काव्य प्रकार आहेत. या काव्य प्रकारांनी मराठी भाषेला समृद्ध केले आणि लोकांमध्ये नैतिकता, भक्ती आणि वीरतेची भावना जागृत केली.


उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 2200
0
मध्ययुगीन काळात मराठी साहित्यात तीन मुख्य काव्यप्रकार विकसित झाले:

* **संत साहित्य**
* **पंडिती साहित्य**
* **शाहिरी साहित्य**

**संत साहित्य**

संत साहित्य हा मध्ययुगीन मराठी काव्यातील सर्वात महत्त्वाचा आणि प्रभावशाली काव्यप्रकार आहे. या काव्यप्रकारात भक्तिभावना, सामाजिक सुधारणा आणि तत्त्वज्ञान यांचा समावेश होतो. संत साहित्यामध्ये अभंग, ओवी, पद, स्तोत्र, आरती, गद्य, नाटक, एकांकिका, इत्यादी प्रकार आढळतात.

संत साहित्याचे प्रमुख प्रवर्तक संत ज्ञानेश्वर, संत नामदेव, संत एकनाथ, संत तुकाराम, संत रामदास, इत्यादी आहेत. या संतांनी आपल्या अभंगांमधून भगवद्प्रेम, ज्ञान, मानवता आणि सामाजिक सुधारणा यांचे संदेश दिले आहेत.

**पंडिती साहित्य**

पंडिती साहित्य हा मध्ययुगीन मराठी काव्यातील आणखी एक महत्त्वाचा काव्यप्रकार आहे. या काव्यप्रकारात संस्कृत साहित्यातील तत्त्वज्ञान, शास्त्र, कला, इतिहास, इत्यादी विषयांचा समावेश होतो. पंडिती साहित्यामध्ये श्लोक, सवैया, दोहा, छंदोबद्ध पद, इत्यादी प्रकार आढळतात.

पंडिती साहित्याचे प्रमुख प्रवर्तक मुकुंदराज, त्रिलोचन, जनार्दनस्वामी, फलटणकर रामदास, इत्यादी आहेत. या पंडितांनी आपल्या काव्यातून संस्कृत साहित्यातील तत्त्वज्ञान आणि ज्ञानाचा प्रसार केला आहे.

**शाहिरी साहित्य**

शाहिरी साहित्य हा मध्ययुगीन मराठी काव्यातील तिसरा महत्त्वाचा काव्यप्रकार आहे. या काव्यप्रकारात राजकीय, सामाजिक आणि धार्मिक विषयांचा समावेश होतो. शाहिरी साहित्यामध्ये लावणी, पोवाडे, कविता, इत्यादी प्रकार आढळतात.

शाहिरी साहित्याचे प्रमुख प्रवर्तक बाबा पदमनजी, कवी कलश, संत तुकाराम, संत रामदास, इत्यादी आहेत. या शाहिरांनी आपल्या रचनांमधून राजकीय, सामाजिक आणि धार्मिक विषयांवर भाष्य केले आहे.

मध्ययुगीन काव्यप्रकारांमध्ये विविधतेचा आणि वैविध्यपूर्ण आशयाचा समावेश होतो. या काव्यप्रकारांनी मराठी साहित्याला एक समृद्ध आणि वैभवशाली परंपरा दिली आहे.
उत्तर लिहिले · 8/12/2023
कर्म · 30
2
ओवी आणि अभंग हे दोन प्रमुख मराठी काव्याचे प्रकार आहेत.
ओवीत व्यक्तीच्या भावना, अभिप्रेतांच्या अनुभवांचे, व्यक्तींच्या कामाचे आणि दैनंदिन जीवनाचे वर्णन केले जाते. ओवी लोकप्रियतेचा विषय साकारणारी आणि लोकभाषेत लिहिली जाते.
अभंग हे एक विSpecific काव्य आहे, जे एका विशिष्ट तालावर लिहिले जाते. अभंगामध्ये एक सुस्पष्ट विषय साकारला जातो. अभंगाचे मुख्यत्वे: तीन भाग असतात. पहिला आद्यंक, मध्यांक आणि अंत्यांक. अभंगामध्ये देवाची भक्ती, अंतरंग ज्ञान, मार्गदर्शन आणि आध्यात्मिक मुक्ती असे विषय मांडले जातात.
उत्तर लिहिले · 10/6/2023
कर्म · 61495