
काव्य प्रकार
कवी अनिल यांनी मराठी साहित्यात 'दशपदी' नावाचा एक नवीन रचना प्रकार विकसित केला. या रचनेत दहा ओळींचे एक पद असते.
दशपदीची वैशिष्ट्ये:
- दशपदीमध्ये एकूण १० ओळी असतात.
- या रचनेत गेयता आणि लयबद्धता आवश्यक आहे.
- कवी अनिल यांनी या प्रकारात विविध विषयांवर लेखन केले.
- 'दशपदी' हा रचना प्रकार भावनात्मक आणि विचारप्रवण असतो.
उदाहरण:
कवी अनिल यांच्या 'फुलora' संग्रहातील एक दशपदी:
"वारा गाई गुणगुण, रान सारे नाचे unrestrained. पक्षी आनंदे गाती, जणू स्वर्गातून आले स्वर्गात. फुलांचे रंग कसे, जसे इंद्रधनुष्याचे सारे रंग. नदी हळू बोले, जणू रहस्य सांगे जगाला. सूर्यकिरणे सोनेरी, प्रकाश भरती जीवनात."
दशपदी हे कवी अनिल यांचे मराठी साहित्याला एक महत्त्वपूर्ण योगदान आहे.
संदर्भ:
- मराठी साहित्य - विकिपीडिया: मराठी साहित्य
ओवी:
ओवी हा काव्य प्रकार विशेषतः स्त्रियांकडून वापरला गेला. यात सोप्या भाषेत चार ओळींचेformat लेखन असते.
उदाहरण:
"लेकी बोले सुने लागे, सासुरवासाची पीडा मागे, माहेरची हाक लागे, दु:ख सारे विसरे वेगे"
अभंग:
अभंग म्हणजे न खंडित होणारे. हे काव्य विठ्ठलाच्या भक्तीसाठी प्रसिद्ध आहे. संत तुकाराम आणि इतर संतांनी अनेक अभंग लिहिले.
उदाहरण:
"वृक्षवल्ली आम्हां सोयरे वनचरें । पक्षीही आळविती मधुर स्वरें ॥"
श্লোক:
श্লোক हे संस्कृतमधून आले असून यात नियमबद्ध रचना असते. हे अधिकतर उपदेशात्मक आणि नीतिपर असतात.
उदाहरण:
"अति লোভ সর্বনাশা, অতি দর্পে হত মান। অতি কোপে রিপু নাশ, অতিলোভ করিও না।"
आख्यान:
आख्यान म्हणजे कथा सांगणे. यात पौराणिक कथा आणि ऐतिहासिक घटनांवर आधारित काव्ये असतात.
लावणी:
लावणी हा शृंगारिक आणि वीररसाने परिपूर्ण असा काव्य प्रकार आहे. हे लोकनाट्यात सादर केले जाते.
पोवाडा:
पोवाडा हा वीरगाथांचा प्रकार आहे. यात शूरवीरांच्या पराक्रमांचे वर्णन असते. हे ढोल-ताशांच्या गजरात सादर केले जाते.
मध्ययुगीन मराठी काव्य प्रकार (Medieval Marathi poetry types):
1. अभंग (Abhang):
- अभंग हेVitthaldev मराठी साहित्यातील लोकप्रिय काव्य प्रकार आहे.
- हे काव्य रचना विठ्ठलाच्या भक्तीसाठी वापरली जाते.
- संत तुकाराम, संत ज्ञानेश्वर आणि संत नामदेव यांनी अनेक अभंग लिहिले.
2. ओवी (Ovi):
- ओवी हा मराठीतील पारंपरिक काव्य प्रकार आहे.
- ओवी विशेषतः स्त्रिया घरामध्ये काम करतांना म्हणतात.
- यात चार ओळी असतात.
3. श्लोक (Shlok):
- श्लोक हे संस्कृतमधून आलेले काव्य प्रकार आहे.
- हे काव्य रचना बहुतेक करून धार्मिक आणि नैतिक विषयांवर आधारित असतात.
- दासबोध ह्या प्रसिद्ध ग्रंथात समर्थ रामदास स्वामींनी श्लोकांचा वापर केला आहे.
4. आख्यान (Akhyan):
- आख्यान म्हणजे कथा किंवा इतिहास सांगणारे काव्य.
- यात पौराणिक कथा, ऐतिहासिक घटना आणि व्यक्तीरेखा यांचे वर्णन असते.
- उदाहरण: 'नल-दमयंती' आख्यान.
5. लावणी (Lavani):
- लावणी हा शृंगारिक आणि वीररसाने परिपूर्ण असा काव्य प्रकार आहे.
- हे नृत्य आणि गायन यांचे मिश्रण आहे.
- लावणीमध्ये सामाजिक, राजकीय विषयांवर भाष्य केले जाते.
6. पोवाडा (Powada):
- पोवाडा हा वीरगाथा सांगणारा काव्य प्रकार आहे.
- यात ऐतिहासिक घटना, युദ്ധे आणि वीरांची शौर्यगाथा असते.
- छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या काळात पोवाड्यांना विशेष महत्त्व होते.
संदर्भ:
- मराठी साहित्य : स्वरूप आणि विकास - डॉ. ह.ना. नेने
- https://www.culturalindia.net/indian-languages/marathi/marathi-literature.html
- अभंग:
- ओवी:
- लावणी:
- पोवाडा:
- दिंडी:
- गोंधळ:
अभंग हा विठ्ठलभक्तीचा एक महत्वाचा काव्यप्रकार आहे. संत तुकाराम, संत ज्ञानेश्वर आणि संत नामदेव यांनी अभंग রচনা केली आहेत. अभंग हे गेय असतात आणि ते भक्ती आणि वैराग्य व्यक्त करण्यासाठी वापरले जातात.
ओवी हा काव्यप्रकार ज्ञानेश्वरांच्या 'ज्ञानेश्वरी'मुळे खूप लोकप्रिय झाला. ओवीमध्ये बहुतेक वेळा 4 चरण असतात आणि ती आध्यात्मिक आणि नैतिक विषयांवर आधारित असते.
लावणी हा शृंगारिक आणि वीररसपूर्ण काव्यप्रकार आहे. लावणीमध्ये स्त्री आणि पुरुष यांच्यातील प्रेम आणि शृंगाराचे वर्णन असते. त्याचबरोबर er व्यक्त केली जाते. लावणी महाराष्ट्रात खूप प्रसिद्ध आहे.
पोवाडा हा वीरगाथात्मक काव्यप्रकार आहे. यात ऐतिहासिक घटना, युദ്ധे आणि वीरांची शौर्यगाथा वर्णन केली जाते. पोवाडा शिवाजी महाराजांच्या काळात खूप लोकप्रिय होता.
दिंडी हा भक्तिपर काव्यप्रकार आहे. दिंडीमध्ये संतांच्या पालख्या आणि मिरवणुकांचे वर्णन असते. यात भगवत भक्ती आणि धार्मिक भावना व्यक्त केल्या जातात.
गोंधळ हा धार्मिक आणि कलात्मक काव्यप्रकार आहे. गोंधळ देवीच्या भक्तांकडून सादर केला जातो, ज्यात देवीची स्तुती आणि प्रार्थना असते.
हे मध्ययुगीन मराठी साहित्यातील काही प्रमुख काव्य प्रकार आहेत. या काव्य प्रकारांनी मराठी भाषेला समृद्ध केले आणि लोकांमध्ये नैतिकता, भक्ती आणि वीरतेची भावना जागृत केली.