घटक

कृषीवर परिणाम करणारे घटक खालीलप्रमाणे आहेत:

• हवामान:

  पर्जन्यमान, तापमान, आर्द्रता आणि वाऱ्याचा वेग यांसारख्या हवामानातील घटकांचा पिकांच्या वाढीवर आणि उत्पादनावर थेट परिणाम होतो.

• जमीन:

  जमिनीचा प्रकार, तिची सुपीकता, आणि पाण्याची धारण क्षमता यांसारख्या गोष्टीResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); शेतीसाठी फार महत्वाच्या आहेत.

• पाणी:

  सिंचनासाठी पाण्याची उपलब्धता, पाण्याची गुणवत्ता आणि जलव्यवस्थापन पद्धतीResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); यांचा पिकांवर परिणाम होतो.

• खते आणि कीटकनाशके:

  पिकांचे पोषण आणि संरक्षण करण्यासाठी खते आणि कीटकनाशकांचा वापर महत्त्वाचा आहे.Result result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); यांच्या अतिवापरामुळे जमिनीवर आणि पर्यावरणावर विपरीत परिणाम होऊ शकतो.

• तंत्रज्ञान:

  आधुनिक कृषी तंत्रज्ञान, जसे की जीपीएस (GPS) प्रणाली, ड्रोन (Drone) आणि स्वयंचलित यंत्रेResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); यांच्यामुळे शेती अधिक कार्यक्षम आणि उत्पादनक्षम झाली आहे.

• शासकीय धोरणे:

  शासकीय योजना, अनुदानं आणि कृषी कायदेResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); यांचा शेतीवर मोठा प्रभाव पडतो.

• बाजारपेठ:

  उत्पादनांची मागणी, पुरवठा आणि बाजारभावResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); यांचा शेतकऱ्यांच्या उत्पन्नावर परिणाम होतो.

• सामाजिक-आर्थिक घटक:

  शेतकऱ्यांची आर्थिक स्थिती, शिक्षण, सामाजिक चालीResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); रिती आणि जागरूकताResult result = restTemplate.getForObject(uri, Result.class); यांचा शेती पद्धतींवर आणि निर्णयांवर परिणाम होतो.

सर्जनशीलतेचे प्रमुख पाच घटक खालीलप्रमाणे आहेत:

1. कल्पनाशक्ती (Imagination): नवीन कल्पना आणि संकल्पना निर्माण करण्याची क्षमता.
2. ज्ञान (Knowledge): विषयाचे सखोल ज्ञान आणि माहिती असणे.
3. विचारप्रक्रिया (Thinking Process): समस्यांचे विश्लेषण करण्याची आणि त्यावर उपाय शोधण्याची क्षमता.
4. प्रेरणा (Motivation): नवीन गोष्टी करण्यासाठी आंतरिकdrive असणे.
5. धैर्य (Courage): जोखीम घेण्याची आणि अपयशांना सामोरे जाण्याची तयारी.

हे घटक एकत्रितपणे सर्जनशीलतेला चालना देतात.

विकिपीडिया (https://mr.wikipedia.org/wiki/%E0%A4%B8%E0%A5%83%E0%A4%9C%E0%A4%A8%E0%A4%B6%E0%A5%80%E0%A4%B2%E0%A4%A4%E0%A4%BE)

प्रकृती (इंग्रजी: Nature ; संस्‍कृत भाषा: प्रकृति [१]) निसर्ग किंवा सृष्टी ,जगत होय.ही विश्वाचे मुळ निर्मितीकारण आहे.[२]प्रकृती आणि पुरुष यांच्या संयोगातून ‘सर्ग’ किंवा सृष्टी निर्माण झाले.[३]

प्रकृतीपासून सत्त्वगुण , रजोगुण आणि तमोगुण हे तीन गुण उत्पन्न झाली.

सांख्यदर्शनामते, पुरुष हा जीवात्मा [४](चेतन) व प्रकृती ही त्रिगुणात्मक( अचेतन वा जड) आहे अशी दोन तत्त्वे मानली आहेत.[५]

प्रकृति ही वैदिक शास्त्रात माया संकल्पनेशी संबंधित आहे.

पृथ्वीवरील सर्व सजीवसृष्टी पंचमहाभूतांपासून निर्मिती झाली. खालीलदिल्याप्रमाणे

१. पृथ्वी (जमीन)

२. आप (पाणी अथवा जल)

३. अग्नि

४. वायू

५. आकाश

व्युपत्तिशास्त्र संपादन करा

प्र=विशेष आणि कृती=केलेले. [६]

भगवद्‌गीता संपादन करा

भगवद्‌गीतामध्ये, १३ व्या व १४ व्या अध्यायात, श्रीकृष्ण अर्जुनाला त्रिगुण व पुरुष प्रकृतीविषयी सांगितले आहे. संपादन करा

मूळ श्लोक[७]

   प्रकृतिं पुरुषं चैव विद्ध्यनादी उभावपि ।

   विकारांश्च गुणांश्चैव विद्धि प्रकृतिसम्भवान्‌ ॥ १३-१९ ॥

अर्थ

प्रकृती आणि पुरुष हे दोन्हीही अनादी आहेत, असे तू समज आणि राग-द्वेषादी विकार तसेच त्रिगुणात्मक सर्व पदार्थही प्रकृतीपासूनच उत्पन्न झालेले आहेत, असे समज. ॥ १३-१९ ॥

मूळ श्लोक[८]

   मम योनिर्महद्ब्रह्म तस्मिन्गर्भं दधाम्यहम्‌ ।

   सम्भवः सर्वभूतानां ततो भवति भारत ॥ १४-३ ॥

अर्थ

हे भारता (अर्थात भरतवंशी अर्जुना), माझी महद्ब्रह्मरूप मूळ प्रकृती संपूर्ण भूतांची योनी म्हणजे गर्भधारणा करण्याचे स्थान आहे आणि मी त्या योनीच्या ठिकाणी चेतनसमुदायरूप गर्भाची स्थापना करतो. त्या जड-चेतन संयोगाने सर्व भूतांची उत्पत्ती होते. ॥ १४-३ ॥

मूळ श्लोक[८]

   सर्वयोनिषु कौन्तेय मूर्तयः सम्भवन्ति याः ॥

   तासां ब्रह्म महद्योनिरहं बीजप्रदः पिता ॥ १४-४ ॥

अर्थ

हे कौंतेया (अर्थात कुंतीपुत्र अर्जुना), नाना प्रकारच्या सर्व जातीत जितके शरीरधारी प्राणी उत्पन्न होतात, त्या सर्वांचा गर्भ धारण करणारी माता प्रकृती आहे आणि बीज स्थापन करणारा पिता मी आहे. ॥ १४-४ ॥

मूळ श्लोक[८]

  सत्त्वं रजस्तम इति गुणाः प्रकृतिसम्भवाः ।

   निबध्नन्ति महाबाहो देहे देहिनमव्ययम्‌ ॥ १४-५ ॥

अर्थ

हे महाबाहो अर्जुना, सत्त्वगुण, रजोगुण आणि तमोगुण हे प्रकृतीपासून उत्पन्न झालेले तिन्ही गुण अविनाशी जीवात्म्याला शरीरात बांधून ठेवतात. 

कोंकण-गोवा-कारवार पट्ट्यात यांचा वापर स्वयंपाकघरात होतो.

काही ठराविक माशांचे प्रकार जसे की बांगडा, कर्ली इत्यादींमध्ये याचा वापर केला जातो. तसेच खतखत्यासारख्या काही शाकाहारी पदार्थांतही त्याचा वापर केला जातो.

याचे काही औषधी गुणधर्मही आहेत असे म्हटले जाते

तिरफळे ही साधारणपणे वाटण्याच्या आकाराची, तपकिरी रंगाची, टणक अशी फळे असतात आणि आत काळी बी असते. त्यांना विशिष्ठ असा एक उग्र वास असतो. त्याची चव साधारण आंबट-तिखट अशी असते. कोंकण-गोवा-कारवार पट्ट्यात यांचा वापर स्वयंपाकघरात होतो..वैदिक शास्त्रानुसार गेली 5000 वर्षे, आयुर्वेदिक औषध प्रणाली त्यांच्या औषधीय आणि आरोग्य निर्मात्या गुणधर्मांसाठी अनेक वनस्पतींचे वापर करत आहे. आयुर्वेदिक आणि लौकिक औषध प्रणाली अधिक सर्वांगीण प्रदर्शनावर अवलंबून आहे. त्रिफळा नावाच्या एक मौल्यवान वनस्पतीचे फायदे आणि वापरांवर प्रकाश टाकू या. तुम्ही वनस्पतीजन्य किंवा आयुर्वेदिक औषधे नियमितपणें घेत असल्यास, तुमचे लक्ष त्रिफळावर नक्कीचे गेलेले असेल. “शारंगधर संहिता” नावाच्या प्राचीन आयुर्वेदिक ग्रंथामध्ये प्रसिद्ध बहुवनस्पतीय (एकापेक्षा अधिक वनस्पतीने बनलेले) मिश्रणांचे उल्लेख सापडते आणि “चरक संहिता” नावाच्या ग्रंथात विशेष करून त्रिफळाचे आरोग्य फायदे सापडतात.

त्रिफळाचे फायदे व सेवन [७] संपादन करा

अशक्तपणावर फायदेशीर

शारीरिकरित्या कमकूवत असणाऱ्या व्यक्तीसाठी त्रिफळा रामबाण ठरते. याचे सेवन केल्याने स्मरणशक्ती सुधारते. दुर्बलता कमी होते. हरडा, बेहडा, आवळा, तूप आणि साखर यांच्या सह त्रिफळाचे सेवन केल्यास अतिशय फायदेशीर ठरते.

रोगप्रतिकारकशक्ती वाढते

त्रिफळाच्या सेवनाने रोगप्रतिकारकशक्ती वाढते. मात्र यासाठी त्रिफळाचे सेवन नियमित करणे आवश्यक आहे.

उच्च रक्तदाबावर गुणकारी

त्रिफळाचे सेवन केल्याने हृदयरोग, मधुमेह आणि उच्च रक्तदाब यावर फायदा होतो. मधुमेह आणि उच्च रक्तदाबाच्या वाढत्या स्तरामुळे हैराण असाल तर 3-4 ग्रॅम त्रिफळा चूर्ण दूधात घालून दररोज रात्री झोपण्यापूर्वी सेवन करा. नक्कीच आराम मिळेल.

बद्धकोष्ठतेवर फायदेशीर

त्रिफळा चूर्णाचे महत्त्वाचा गुण म्हणजे यामुळे बद्धकोष्ठतेवर आराम मिळतो. आजकालच्या धावपळीच्या जीवनशैलीत खाण्या-पिण्याच्या वेळा नियमित नसतात, ताण-तणाव तर कायम असतोच. त्यामुळे अधिकतर लोक बद्धकोष्ठतेने हैराण आहेत. हा त्रास असणाऱ्यांनी कोमट पाण्यात त्रिफळा चूर्ण घालून नियमित घ्या.

नेत्रविकारांवर आराम

त्रिफळा चूर्ण पाण्यात घालून त्याने डोळे धुतल्याने डोळ्यांचे त्रास दूर होतात. मोतीबिंदू, डोळ्यांची जळजळ, इतर दोष कमी करण्यासाठी 10 ग्रॅम गायच्या तूपात 1 चमचा त्रिफळा चूर्ण आणि 5 ग्रॅम मध घालून त्याचे सेवन करा.

त्वचारोगावर परिणामकारक

खाज, जळजळ, फोड्या यांसारख्या समस्यांवर त्रिफळा परिणामकारक ठरते. यासाठी सकाळ-संध्याकाळी 6-8 ग्रॅम त्रिफळा चूर्ण खाल्याने फायदा होतो. एक चमचा त्रिफळा चूर्ण एक ग्लास पाण्यात 2-3 तास भिजत ठेवा. त्यानंतर त्या पाण्यात गुळण्या करा. त्यामुळे तोंडाचे विकार दूर होण्यास मदत होईल.

डोकेदुखीवर

त्रिफळा, हळद, कडूलिंब यांच्या साली काढून पाण्यात उकळवा. हे पाणी गाळून सकाळ-संध्याकाळ गुळ किंवा साखरेसोबत प्या. डोकेदुखीवर आराम मिळेल.

जाडेपणावर उपयुक्त

जाडेपणामुळे त्रासलेले असाल तर त्रिफळाचे सेवन तुमच्यासाठी खूप फायदेशीर ठरेल. यासाठी त्रिफळाच्या कोमट काढ्यात मध घालून प्या. त्यामुळे चरबी कमी होते.

वातावरणाचे मुख्य घटक खालीलप्रमाणे आहेत:

• हवा: वातावरणाचा सर्वात महत्वाचा घटक म्हणजे हवा. हवेमध्ये नायट्रोजन (Nitrogen), ऑक्सिजन (Oxygen), कार्बन डायऑक्साईड (Carbon Dioxide) आणि इतर वायूंचे मिश्रण असते.
• पाणी: वातावरणात पाणी तीन अवस्थांमध्ये आढळते: वायू (Water vapor), द्रव (Liquid) आणि घन (Solid). हे घटक पर्जन्याचे (Rain) प्रमाण आणि वातावरणातील आर्द्रता (Humidity) नियंत्रित करतात.
• धूळिकण: वातावरणात धूळिकण (Dust particles), परागकण (Pollen), आणि समुद्रातील क्षारांचे कण (Salt particles) देखील असतात. हे कण ढग तयार होण्यास मदत करतात.
• तापमान: वातावरणातील तापमान (Temperature) बदलते असते. ते उंची, अक्षांश (Latitude) आणि ऋतू (Season) यानुसार बदलू शकते.
• दाब: वातावरणाचा दाब (Pressure) हा हवेच्या वजनामुळे तयार होतो. दाबामुळे वाऱ्यांचा वेग आणि दिशा ठरते.

हे सर्व घटक एकत्रितपणे वातावरणाची रचना (Structure) आणि कार्य (Function) निश्चित करतात.