
स्थूल अर्थशास्त्र
स्थूल अर्थशास्त्राची (Macroeconomics) वैशिष्ट्ये खालीलप्रमाणे:
- संपूर्ण अर्थव्यवस्थेचा अभ्यास: स्थूल अर्थशास्त्र संपूर्ण अर्थव्यवस्थेचा एक aggregate घटक म्हणून विचार करते. वैयक्तिक घटकांपेक्षा अर्थव्यवस्थेतील एकूण उत्पन्न, एकूण मागणी, एकूण पुरवठा आणि रोजगाराची पातळी यांसारख्या मोठ्या घटकांवर लक्ष केंद्रित केले जाते.
- aggregate घटकांचे विश्लेषण: हे शास्त्र aggregate घटकांचे विश्लेषण करते. aggregate मागणी (Aggregate Demand), aggregate पुरवठा (Aggregate Supply) आणि राष्ट्रीय उत्पन्न (National Income) यांसारख्या मोठ्या आर्थिक घटकांचा अभ्यास करते.
- धोरणात्मक मार्गदर्शन: स्थूल अर्थशास्त्र सरकारला आर्थिक धोरणे ठरवण्यासाठी मार्गदर्शन करते. आर्थिक समस्या जसे की बेरोजगारी, महागाई आणि आर्थिक मंदी यांवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी धोरणे तयार करण्यास मदत करते.
- आर्थिक वृद्धी आणि विकास: स्थूल अर्थशास्त्र आर्थिक वृद्धी आणि विकासाच्या धोरणांवर लक्ष केंद्रित करते. दीर्घकालीन आर्थिक विकास कसा साधता येईल, यासाठी उपाययोजना सुचवते.
- आंतरराष्ट्रीय व्यापार: हे आंतरराष्ट्रीय व्यापाराचा अभ्यास करते. आयात-निर्यात धोरणे आणि विनिमय दरांचा (Exchange Rate) अर्थव्यवस्थेवर कसा परिणाम होतो हे स्पष्ट करते.
- सरकारी हस्तक्षेप: स्थूल अर्थशास्त्र अर्थव्यवस्थेत सरकारी हस्तक्षेपाचे समर्थन करते. काहीवेळा, बाजारातील अपयश सुधारण्यासाठी आणि आर्थिक स्थैर्य राखण्यासाठी सरकारी हस्तक्षेप आवश्यक असतो, असे मानले जाते.
- रोजगार पातळी: स्थूल अर्थशास्त्र रोजगाराच्या पातळीचा अभ्यास करते. बेरोजगारी कमी करण्यासाठी आणि जास्तीत जास्त लोकांना रोजगार कसा मिळेल, यावर भर देते.
थोडक्यात, स्थूल अर्थशास्त्र हे अर्थव्यवस्थेच्या मोठ्या घटकांचे विश्लेषण करून आर्थिक धोरणे ठरवण्यासाठी आणि आर्थिक विकासाला चालना देण्यासाठी मार्गदर्शन करते.
नाही, स्थूल अर्थशास्त्रात वैयक्तिक वर्तनाचा अभ्यास केला जात नाही. स्थूल अर्थशास्त्र (Macroeconomics) हे अर्थव्यवस्थेच्या मोठ्या भागांचे विश्लेषण करते, जसे की राष्ट्रीय उत्पन्न, बेरोजगारी, महागाई आणि आर्थिक वाढ. यात एकूण मागणी (Aggregate Demand) आणि एकूण पुरवठा (Aggregate Supply) यांचा अभ्यास केला जातो.
वैयक्तिक घटकांचा अभ्यास सूक्ष्म अर्थशास्त्रात (Microeconomics) केला जातो. सूक्ष्म अर्थशास्त्र वैयक्तिक ग्राहक, उत्पादक आणि बाजारांतील घटकांवर लक्ष केंद्रित करते.
- स्थूल अर्थशास्त्र:
- संपूर्ण अर्थव्यवस्थेचा अभ्यास
- राष्ट्रीय उत्पन्न, बेरोजगारी, महागाई, आर्थिक धोरणे इत्यादींचा अभ्यास
- सूक्ष्म अर्थशास्त्र:
- वैयक्तिक ग्राहक आणि उत्पादकांचा अभ्यास
- मागणी, पुरवठा, किंमत निश्चिती, उत्पादन खर्च इत्यादींचा अभ्यास
त्यामुळे, स्थूल अर्थशास्त्र वैयक्तिक वर्तनाऐवजी व्यापक आर्थिक घटकांवर लक्ष केंद्रित करते.
स्थूल अर्थशास्त्र (Macroeconomics) अर्थव्यवस्थेचा एकत्रितपणे अभ्यास करते. यात राष्ट्रीय उत्पन्न, एकूण मागणी, एकूण पुरवठा, रोजगार, महागाई, आणि आर्थिक वाढ यांचा समावेश होतो. या संकल्पना खालीलप्रमाणे आहेत:
-
राष्ट्रीय उत्पन्न (National Income):
एका वर्षाच्या कालावधीत देशात उत्पादित झालेल्या वस्तू व सेवांच्या एकूण मूल्याला राष्ट्रीय उत्पन्न म्हणतात. यात GDP (Gross Domestic Product) आणि GNP (Gross National Product) यांचा समावेश होतो.
- GDP: देशाच्या सीमेमध्ये उत्पादित वस्तू आणि सेवांचे बाजारभावानुसार केलेले मूल्यमापन.
- GNP: देशाच्या नागरिकांनी देशांतर्गत आणि परदेशात उत्पादित केलेल्या वस्तू आणि सेवांचे मूल्य.
-
एकूण मागणी (Aggregate Demand):
अर्थव्यवस्थेतील वस्तू व सेवांसाठी एकूण मागणी म्हणजे एकूण मागणी. यात उपभोग खर्च (Consumption), गुंतवणूक खर्च (Investment), सरकारी खर्च (Government Expenditure), आणि निव्वळ निर्यात (Net Exports) यांचा समावेश होतो.
सूत्र: AD = C + I + G + (X - M)
-
एकूण पुरवठा (Aggregate Supply):
अर्थव्यवस्थेत उत्पादित वस्तू व सेवांचा एकूण पुरवठा म्हणजे एकूण पुरवठा. हा पुरवठा देशातील उत्पादन क्षमता आणि किमती पातळीवर अवलंबून असतो.
-
रोजगार (Employment):
अर्थव्यवस्थेतील लोकांची काम करण्याची क्षमता आणि इच्छा असूनही ज्यांना काम मिळत नाही, त्यांची संख्या म्हणजे बेरोजगारी. स्थूल अर्थशास्त्र रोजगाराच्या पातळीचा अभ्यास करते.
-
महागाई (Inflation):
वस्तू आणि सेवांच्या किंमतीत सतत वाढ होणे म्हणजे महागाई. महागाईचा दर मोजण्यासाठी ग्राहक किंमत निर्देशांक (Consumer Price Index - CPI) आणि घाऊक किंमत निर्देशांक (Wholesale Price Index - WPI) वापरले जातात.
-
आर्थिक वाढ (Economic Growth):
देशाच्या राष्ट्रीय उत्पन्नात वाढ होणे म्हणजे आर्थिक वाढ. हे GDP च्या वाढीच्या दरावरून मोजले जाते. आर्थिक वाढ देशाच्या विकासासाठी आवश्यक आहे.
स्थूल अर्थशास्त्र या मूलभूत संकल्पनांच्या आधारावर अर्थव्यवस्थेचे विश्लेषण करते आणि धोरणे ठरवते.
अधिक माहितीसाठी: इन्व्हेस्टोपेडिया - मॅक्रोइकॉनॉमिक्स
प्रवेग तत्त्व (Acceleration Principle):
प्रवेग तत्त्व हे अर्थशास्त्रातील एक सिद्धांत आहे. मागणीतील बदलांचा गुंतवणुकीवर कसा परिणाम होतो हे या तत्त्वामध्ये स्पष्ट केले जाते.
सिद्धांतानुसार:
- जेव्हा वस्तू व सेवांच्या मागणीत वाढ होते, तेव्हा उत्पादक अधिक उत्पादन करण्यासाठी नवीन गुंतवणूक करतात.
- या गुंतवणुकीमुळे मागणी आणखी वाढते.
- मागणी वाढल्यामुळे गुंतवणुकीत वाढ होते आणि गुंतवणुकीतील वाढ मागणीला अधिक उत्तेजन देते.
उदाहरण:
एका कंपनीला मागील वर्षाच्या तुलनेत या वर्षी दुप्पट उत्पादन करायचे आहे. दुप्पट उत्पादन करण्यासाठी कंपनीला नवीन यंत्रसामग्री खरेदी करावी लागेल, म्हणजेच गुंतवणूक वाढवावी लागेल.
निष्कर्ष:
प्रवेग तत्त्व मागणी आणि गुंतवणूक यांच्यातील संबंध दर्शवते. मागणीतील बदल गुंतवणुकीवर परिणाम करतात आणि गुंतवणुकीतील बदल मागणीला चालना देतात, हे यातून स्पष्ट होते.