जर महानुभाव पंथाची प्रत्यक्ष देवपूजा करणे शक्य नसेल (उदा. प्रवासात असताना, आवश्यक साहित्य उपलब्ध नसताना, किंवा इतर काही कारणांमुळे), तर काही पर्यायी विधी आणि पद्धती अवलंबल्या जातात ज्यातून ईश्वराप्रती आपली श्रद्धा आणि भक्ती व्यक्त करता येते. महत्त्वाचे म्हणजे, महानुभाव पंथात बाह्य विधींपेक्षा आंतरिक भक्ती आणि ईश्वराचे स्मरण याला अधिक महत्त्व दिले जाते.

• मानसपूजा (Mental Worship): जर प्रत्यक्ष पूजा करणे शक्य नसेल, तर मनातल्या मनात देवाची पूजा करावी. यामध्ये देवाचे रूप, त्याला अर्पण केले जाणारे पदार्थ, धूप, दीप, आरती इत्यादी सर्व गोष्टींची मनात कल्पना करून भक्तीपूर्वक पूजा करावी. याला 'मानसिक सेवा' असेही म्हणतात.

• स्मरण आणि नामस्मरण (Remembrance and Chanting): पंचकृष्णांचे (श्रीकृष्ण, दत्तात्रेय, चांगदेव राऊळ, गुंडाम राऊळ, चक्रधर स्वामी) स्मरण करणे, त्यांच्या नावांचा जप करणे (उदा. "जय चक्रधर", "श्रीकृष्ण चक्रधर"), किंवा त्यांच्या स्तुतीपर अभंग, ओव्या किंवा श्लोक (उदा. 'स्मृतिपाठ' किंवा 'सूत्रपाठ' मधील वचन) म्हणणे हा एक महत्त्वाचा विधी आहे.

• चिंतन आणि ध्यान (Contemplation and Meditation): श्रीचक्रधर स्वामींच्या उपदेशांचे, लीळांचे आणि तत्त्वज्ञानाचे चिंतन करणे. त्यांच्या दिव्य स्वरूपाचे आणि गुणांचे ध्यान करणे ही देखील एक प्रकारची आराधनाच आहे. महानुभाव पंथात ‘पंचकृष्ण ध्यान’ हे विशेष महत्त्वाचे मानले जाते.

• सत्कर्म आणि सेवा (Good Deeds and Service): महानुभाव पंथात केवळ बाह्य पूजेला नव्हे, तर आचारधर्म आणि सत्कर्मांनाही खूप महत्त्व दिले जाते. समाजाची सेवा करणे, गरजूंना मदत करणे, सत्य आणि अहिंसेचे पालन करणे हे देखील देवाचीच सेवा मानले जाते.

• प्रार्थना (Prayer): आपले मन ईश्वराशी जोडून, आपली इच्छा, आपले दुःख किंवा आपली कृतज्ञता व्यक्त करणारी साधी, मनापासून केलेली प्रार्थना देखील खूप प्रभावी मानली जाते.

थोडक्यात, महानुभाव पंथात बाह्य विधींपेक्षा अंतःकरणपूर्वक केलेली भक्ती, ईश्वराचे सतत स्मरण आणि त्यांच्या शिकवणीनुसार आचरण याला सर्वाधिक प्राधान्य दिले जाते. त्यामुळे, जर प्रत्यक्ष देवपूजा करणे शक्य नसेल, तर वरीलपैकी कोणताही पर्याय निवडून आपण आपली श्रद्धा आणि भक्ती ईश्वराप्रती व्यक्त करू शकता.