वाहतुकीच्या प्रश्नांची राजकीय रूपे अनेक आहेत, त्यापैकी काही प्रमुख खालीलप्रमाणे:

• धोरणात्मक निर्णय: वाहतूक धोरणे ठरवताना राजकीय विचार महत्त्वाचे ठरतात. उदा. सार्वजनिक वाहतूक व्यवस्था सुधारण्यावर भर द्यायचा की खाजगी वाहनांना प्रोत्साहन द्यायचे, हा राजकीय दृष्टिकोन असतो.
• अर्थसंकल्पीय तरतूद: वाहतूक प्रकल्पांसाठी निधीची उपलब्धता राजकीय निर्णयावर अवलंबून असते. कोणत्या भागाला किती निधी द्यायचा, हे सरकार ठरवते.
• नियम आणि कायदे: वाहतूक नियम आणि कायदे बनवणे, त्यांची अंमलबजावणी करणे हे राजकीय प्रक्रियेचा भाग आहे. उदा. हेल्मेट सक्ती, प्रदूषण नियंत्रण नियम.
• निवडणूक मुद्दे: वाहतूक समस्या निवडणुकीत महत्त्वाचे मुद्दे बनू शकतात. उमेदवार वाहतूक सुधारण्याचे आश्वासन देऊन मतदारांना आकर्षित करतात.
• लॉबीइंग (Lobbying): काही विशिष्ट उद्योग समूह किंवा संघटना त्यांच्या फायद्यासाठी सरकारवर दबाव आणू शकतात. उदा. ऑटोमोबाइल कंपन्या प्रदूषण मानके कमी करण्यासाठी लॉबीइंग करू शकतात.
• शहरी नियोजन: शहरांची रचना आणि विकास वाहतूक व्यवस्थेवर परिणाम करतात. राजकीय नेते शहरांचे नियोजन करताना वाहतुकीचा विचार करतात.
• पर्यावरण: वाहतुकीमुळे होणारे प्रदूषण हा एक गंभीर मुद्दा आहे. यावर नियंत्रण ठेवण्यासाठी राजकीय पातळीवर निर्णय घेतले जातात.

अधिक माहितीसाठी:

• एडीबी (ADB) चा अहवाल (इंग्रजीमध्ये)
• शाश्वत वाहतुकीवर राजकीय दृष्टीकोन (इंग्रजीमध्ये)