कवितेचे स्वरूप:

1. भावना आणि कल्पना (Emotion and Imagination):

• कवितेमध्ये कवी आपल्या भावना आणि कल्पना व्यक्त करतो.

• कवितेतून आनंद, दुःख, प्रेम,anger, fear अशा विविध भावना व्यक्त होतात.

2. लय आणि ताल (Rhythm and Rhyme):

• कवितेत लय, ताल आणि ছন্দ यांचे महत्त्व असते.

• लय आणि ताल कवितेला संगीत आणि सौंदर्य प्रदान करतात.

3. प्रतिमा आणि अलंकार (Imagery and Figures of Speech):

• कवितेत प्रतिमा, उपमा, रूपक, उत्प्रेक्षा यांसारख्या अलंकारांचा वापर केला जातो.

• अलंकारामुळे भाषेला सौंदर्य प्राप्त होते.

4. संक्षेप आणि अर्थगर्भता (Brevity and Significance):

• कवितेत कमी शब्दांत मोठा अर्थ व्यक्त केला जातो.

• प्रत्येक शब्दाला महत्त्व असते.

5.अनुभव आणि दृष्टीकोन (Experience and Perspective):

• कवी आपल्या जीवनातील अनुभव आणि जगाकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन कवितेतून मांडतो.

• कवितेतून सामाजिक, राजकीय आणि सांस्कृतिक विषयांवर भाष्य केले जाते.

6. भाषेचा वापर (Use of Language):

• कवितेत भाषेचा सौंदर्यपूर्ण वापर केला जातो.

• नवीन शब्द, वाक्यरचना आणि कल्पनांचा वापर केला जातो.

7. आंतरिक संगीत (Internal Music):

• कवितेत केवळ बाह्य लय नव्हे, तर आंतरिक संगीतही महत्त्वाचे असते.

• शब्दांची निवड आणि त्यांची मांडणी एक विशिष्ट नाद निर्माण करते.

8. कल्पनात्मकता आणि नवीनता (Imagination and Innovation):

• कवितेत कवी नेहमी नवीन कल्पना आणि दृष्टिकोन वापरतो.

• जुन्या गोष्टींना नवीन संदर्भात मांडण्याची क्षमता असते.