अर्थव्यवस्थेत पशुसंवर्धनाचे महत्व खालीलप्रमाणे आहे:

• उत्पन्नाचा स्रोत: पशुसंवर्धन ग्रामीण भागातील लोकांसाटी उत्पन्नाचा एक महत्त्वाचा स्रोत आहे. लहान शेतकरी आणि भूमिहीन लोकांसाठी हे उपजीविकेचे साधन आहे. दुग्ध उत्पादन, मांस, अंडी, आणि लोकर यांसारख्या उत्पादनांच्या विक्रीतून चांगले उत्पन्न मिळते.
• रोजगार निर्मिती: पशुसंवर्धन क्षेत्रात अनेक लोकांना रोजगार मिळतो. चारा उत्पादन, पशुखाद्य उत्पादन, पशुवैद्यकीय सेवा, आणि दुग्ध प्रक्रिया उद्योग यांसारख्या क्षेत्रांमध्ये रोजगाराच्या संधी उपलब्ध आहेत.
• कृषी उत्पादनात मदत: बैल आणि म्हशींचा उपयोग शेती कामांसाठी फार पूर्वीपासून होत आहे. शेतात नांगरणी करणे, मळणी करणे, आणि इतर कामांसाठी पशुधन खूप उपयोगी आहे, ज्यामुळे उत्पादन वाढण्यास मदत होते.
• पोषणाचा आधार: पशुधन आपल्याला दूध, मांस, अंडी यांसारखे पौष्टिक पदार्थ पुरवते. यामुळे लोकांच्या आहारात प्रथिने आणि इतर आवश्यक पोषक तत्वांचा समावेश होतो, ज्यामुळे कुपोषण कमी होण्यास मदत होते.
• खताचा स्रोत: जनावरांच्या शेणाचा उपयोग खत म्हणून करता येतो. हे नैसर्गिक खत जमिनीला आवश्यक पोषक तत्वे पुरवते, ज्यामुळे रासायनिक खतांचा वापर कमी होतो आणि जमिनीची सुपीकता वाढते.
• औद्योगिक विकास: दुग्ध प्रक्रिया उद्योग, मांस प्रक्रिया उद्योग, आणि चर्मोद्योग यांसारख्या उद्योगांसाठी पशुधन कच्चा माल पुरवते. त्यामुळे औद्योगिक विकासाला चालना मिळते.
• निर्यात: भारत मांस, दुग्धजन्य पदार्थ, आणि जनावरांची निर्यात करतो, ज्यामुळे देशाला परकीय चलन मिळते.

पशुसंवर्धन भारतीय अर्थव्यवस्थेचा एक महत्त्वपूर्ण भाग आहे. त्यामुळे ग्रामीण विकास आणि रोजगाराच्या संधी वाढवण्यासाठी पशुसंवर्धनाला प्रोत्साहन देणे आवश्यक आहे.