2 उत्तरे
2
answers
आदिवासी महादेव कोळी समाजाची आडनावे काय आहेत?
3
Answer link
महादेवकोळी समाजातील कुळे व आडनावे
अ : अंबवणे, अंभिरे.
आ : आंबेकर, आढळ, आसवले, आढारी, आवारी, आस्वले.
इ : इष्टे, इदे, इधे, इरणक.
उ : उतळे, उंबरे, उगले, उंडे, उभे.
क : करवंदे, कारभळ, कांबळे, काठे, कोरडे, किरवे, कराळे, कोकणे,
कडाळी,
कडू, कचरे, कोकाटे, कसाळ, कोथेरे,केवाळे, कोळप, कोंडुळे, केदारी,
केंगले, कुर्हाडे, कवटे, कौठे, कोकदरे, कोथे, कावळे, कावते, कोल्हे,
केकरे, कुडेकर, कोंडार, केंग, कोकतरे, कोकते, कवदरी, कुंदे, केदारे,
करके, करटुले, करोटे, करवदे, कोंडावळे, कुलाळ, कौले.
ख : खामकर, खुटाण, खाडे, खोरगडे, खादे, खेताडे, खामसे, खतेले,
खोडे,
खताले, खोकले.
ग : गभाले, गवारी, गारे, गोडे, गोंद्के, गंभीरे, गेंगजे, गाडेकर,
गडदे, गवते,
गमे, गागरे, गोंदे, गबाले, गिरजे, गांजवे, गातवे, गोणके, गोडसे.
घ : घोटवडे, घुटे, घोडे, घनकुटे, घोईरत, घोटकर, घोटे, घारे, घाणे.
च : चपटे, चिमटे, चौधरी, चहाले, चौरे.
ज : जोशी, जढर, जाधव, जंगले, जफरे, जागले, जाखेरे.
झ : झांजरे, झाडे, झोले, झडे, झापडे.
ट : टेंगचे
ठ : ठुबळ, ठोकळ, ठवळे, ठोंगिरे.
ड : डामसे, डगले, डावखर, डवणे, डहाळे, डावखोर.
ढ : ढवळे, ढेंगळे, ढोके, ढोंगे.
त : तळपे, तरपाडे, तातळे, तांबडे, ताते, तिटकारे, तारडे, तुरे,
तराळ, तळपाडे, तांबेकर.
थ : थिगळे, थवले, थुवळ, थेरे.
द : दांगट, दळवी, दिघे, दाते, दगडे, दिवे, दिवटे, दांडेकर, देशमुख,
दारणे, दरणे.
ध : धरमुडे, धनगर, धादवड, धराडे, धोंगडे, धोंडे, धोंडामरे, धिंदळे,
धोत्रे, धिमे.
न : नाडेकर, नंदकर, निसरड, निगळे, नांगरे, निर्मळ, नवाळी,
नवले, नांदे, नडगे.
प : पावसे, पोटे, पारधी, पावडे, पोटकुळे, पेकारी, पिचड, पोफळे,
पादीर, पटमोरे,
पाडेकर, पाटेकर, पाटील, पोटिंदे,पडवळे, पेरे, पोपेरे.
फ : फलके.
ब : बांबळे, बुरुड, बगाड, बांगर, बुळे, बेंढारी, बोऱ्हाडे, बांडे,
बोकड, बुरसे, बोटे,
बेंडकोळी, बरामते, बोबडे, बेनकर, बोंबले, बनबरे, बागडे.
भ : भोजने, भारमळ, भाकीत, भवारी, भांगले, भोईर, भांगे,
भोमाळे, भालेकर,
भालिंगे, भांडकोळी, भूरकुंडे, भोपळे, भागीत, भारती, भोते, भोकटे,
भांडकुळे,
भौरले, भादवड, भाकरे.
म : मते, मुंढे, मोहरे, मुठे, मदगे, मांडवे, मेमाणे, माळी,मेने, मुदगून,
मुकणे,
मोजे, मोडक, मिळखे, मोहंडुळे, मरभळ, मराडे, मोरमारे, म्हसळे,
मसळे,
मोसे, म्हसाळे, मुंजे, मुळे, मोकाशी, मेचकर, माळुंजे, मेठल, मोरे,
मुऱ्हे.
य : येडे, येले.
र : रगतवान, रेंगडे, रावते, रढे, रोंगटे, रगडे, राक्षे.
ल : लोहकरे, लांडे, लांघी, लाडके, लेंभे, लोखंडे, लोकरे, लामटे,
लहांगे, लाहुरे,
लोटे, लोहरे, लिलके, लहामटे, लोटमोरे.
व : वरे, वडेकर, वाळुंज, वाजे, वासाळे, वाळकोळी, विरणक,
वायाळ, वाघ,
वारघडे, वडे, वाळेकर, वयणे, वायकोळी, वेले, वुंडे, वनघरे.
स : सांगडे, साबळे, सुपे, सरोगदे, सुरकुले, सारकते, सासरे,
सातपुते, सालकर,
सारोकते, सावळे, साकभोर, सुकटे.
श : शिंगाडे, शेळके,शेकरे, शेजवळ, शेणे, शेंडे, शेंगले, शेळकंदे.
ह : हेमाडे, हिले, हामरे, हिरले, हडके
संदर्भ : सह्याद्रीतील आदिवासी
महादेव कोळी. (डॉ. गोविंद गारे.)
अ : अंबवणे, अंभिरे.
आ : आंबेकर, आढळ, आसवले, आढारी, आवारी, आस्वले.
इ : इष्टे, इदे, इधे, इरणक.
उ : उतळे, उंबरे, उगले, उंडे, उभे.
क : करवंदे, कारभळ, कांबळे, काठे, कोरडे, किरवे, कराळे, कोकणे,
कडाळी,
कडू, कचरे, कोकाटे, कसाळ, कोथेरे,केवाळे, कोळप, कोंडुळे, केदारी,
केंगले, कुर्हाडे, कवटे, कौठे, कोकदरे, कोथे, कावळे, कावते, कोल्हे,
केकरे, कुडेकर, कोंडार, केंग, कोकतरे, कोकते, कवदरी, कुंदे, केदारे,
करके, करटुले, करोटे, करवदे, कोंडावळे, कुलाळ, कौले.
ख : खामकर, खुटाण, खाडे, खोरगडे, खादे, खेताडे, खामसे, खतेले,
खोडे,
खताले, खोकले.
ग : गभाले, गवारी, गारे, गोडे, गोंद्के, गंभीरे, गेंगजे, गाडेकर,
गडदे, गवते,
गमे, गागरे, गोंदे, गबाले, गिरजे, गांजवे, गातवे, गोणके, गोडसे.
घ : घोटवडे, घुटे, घोडे, घनकुटे, घोईरत, घोटकर, घोटे, घारे, घाणे.
च : चपटे, चिमटे, चौधरी, चहाले, चौरे.
ज : जोशी, जढर, जाधव, जंगले, जफरे, जागले, जाखेरे.
झ : झांजरे, झाडे, झोले, झडे, झापडे.
ट : टेंगचे
ठ : ठुबळ, ठोकळ, ठवळे, ठोंगिरे.
ड : डामसे, डगले, डावखर, डवणे, डहाळे, डावखोर.
ढ : ढवळे, ढेंगळे, ढोके, ढोंगे.
त : तळपे, तरपाडे, तातळे, तांबडे, ताते, तिटकारे, तारडे, तुरे,
तराळ, तळपाडे, तांबेकर.
थ : थिगळे, थवले, थुवळ, थेरे.
द : दांगट, दळवी, दिघे, दाते, दगडे, दिवे, दिवटे, दांडेकर, देशमुख,
दारणे, दरणे.
ध : धरमुडे, धनगर, धादवड, धराडे, धोंगडे, धोंडे, धोंडामरे, धिंदळे,
धोत्रे, धिमे.
न : नाडेकर, नंदकर, निसरड, निगळे, नांगरे, निर्मळ, नवाळी,
नवले, नांदे, नडगे.
प : पावसे, पोटे, पारधी, पावडे, पोटकुळे, पेकारी, पिचड, पोफळे,
पादीर, पटमोरे,
पाडेकर, पाटेकर, पाटील, पोटिंदे,पडवळे, पेरे, पोपेरे.
फ : फलके.
ब : बांबळे, बुरुड, बगाड, बांगर, बुळे, बेंढारी, बोऱ्हाडे, बांडे,
बोकड, बुरसे, बोटे,
बेंडकोळी, बरामते, बोबडे, बेनकर, बोंबले, बनबरे, बागडे.
भ : भोजने, भारमळ, भाकीत, भवारी, भांगले, भोईर, भांगे,
भोमाळे, भालेकर,
भालिंगे, भांडकोळी, भूरकुंडे, भोपळे, भागीत, भारती, भोते, भोकटे,
भांडकुळे,
भौरले, भादवड, भाकरे.
म : मते, मुंढे, मोहरे, मुठे, मदगे, मांडवे, मेमाणे, माळी,मेने, मुदगून,
मुकणे,
मोजे, मोडक, मिळखे, मोहंडुळे, मरभळ, मराडे, मोरमारे, म्हसळे,
मसळे,
मोसे, म्हसाळे, मुंजे, मुळे, मोकाशी, मेचकर, माळुंजे, मेठल, मोरे,
मुऱ्हे.
य : येडे, येले.
र : रगतवान, रेंगडे, रावते, रढे, रोंगटे, रगडे, राक्षे.
ल : लोहकरे, लांडे, लांघी, लाडके, लेंभे, लोखंडे, लोकरे, लामटे,
लहांगे, लाहुरे,
लोटे, लोहरे, लिलके, लहामटे, लोटमोरे.
व : वरे, वडेकर, वाळुंज, वाजे, वासाळे, वाळकोळी, विरणक,
वायाळ, वाघ,
वारघडे, वडे, वाळेकर, वयणे, वायकोळी, वेले, वुंडे, वनघरे.
स : सांगडे, साबळे, सुपे, सरोगदे, सुरकुले, सारकते, सासरे,
सातपुते, सालकर,
सारोकते, सावळे, साकभोर, सुकटे.
श : शिंगाडे, शेळके,शेकरे, शेजवळ, शेणे, शेंडे, शेंगले, शेळकंदे.
ह : हेमाडे, हिले, हामरे, हिरले, हडके
संदर्भ : सह्याद्रीतील आदिवासी
महादेव कोळी. (डॉ. गोविंद गारे.)
0
Answer link
आदिवासी महादेव कोळी समाजामध्ये अनेक आडनावे आहेत. त्यापैकी काही प्रमुख आडनावे खालीलप्रमाणे:
- गायकवाड
- पवार
- भोसले
- मोरे
- शिंदे
- महाडीक
- राऊत
- वरघडे
- गावित
- डोळे
- निकम
- दलवी
- धुमाळ
- वाघ
- काळे
- जगताप
- थोरात
- सorence
- चावरे
- लोंढे
- बेंडकुळे
- भुतांबरे
- कोंबडे