कथा लेखन

रमेश नावाचा एक मुलगा होता. तो आठवीत शिकत होता. त्याला गणिताची खूप भीती वाटायची. गणिताचे आकडे आणि सूत्रं त्याला कठीण वाटायचे. त्यामुळे तो नेहमी गणिताच्या अभ्यासाला टाळायचा. त्याचा परिणाम असा झाला की गणिताच्या परीक्षेत त्याला कमी गुण मिळायचे. त्यामुळे तो खूप निराश व्हायचा.

शिक्षकांनी रमेशला गणिताचे मूलभूत नियम समजावून सांगितले आणि त्याला सोप्या पद्धतीने गणित शिकण्यास मदत केली. रमेशने नियमितपणे अभ्यास करायला सुरुवात केली. त्याने गणिताच्या सरावासाठी अधिक वेळ दिला. हळूहळू त्याला गणितातील गोडी निर्माण झाली.

रमेशने गणिताच्या अभ्यासात मन लावले आणि परीक्षेत यश मिळवले. त्याला समजले की शिक्षण हे जीवनातील एक महत्त्वाचे शस्त्र आहे. त्यामुळे, प्रत्येकाने नियमित अभ्यास केला पाहिजे आणि शिक्षणाचे महत्त्व जाणले पाहिजे.

शीर्षक: आजी-आजोबा आणि आंब्याचे झाड

एका छोट्याशा खेड्यात माधव आजोबा आपल्या पत्नीसोबत राहत होते. त्यांचे घर जुने असले तरी ते खूप सुंदर होते. घराच्या समोर एक मोठे आंगण होते. माधव आजोबांना बागकामाची खूप आवड होती. त्यांनी अनेक प्रकारची झाडे लावली होती.

एक दिवस, शेजारच्या तरुणाने त्यांना आंब्याचे एक रोप दिले. "आजोबा, हे रोपटे लावा. तुम्हाला आंबे खायला मिळतील," तो म्हणाला. माधव आजोबांना आनंद झाला. त्यांनी ते रोपटे आपल्या बागेत लावले.

आजोबा रोज त्या रोपट्याची काळजी घेत होते. ते त्याला पाणी देत, खत घालत. हळूहळू ते रोपटे मोठे झाले आणि त्याला पालवी फुटली. आजोबांना खूप आनंद झाला.

एक दिवस, माधव आजोबा विचार करत बसले, "मी तर आता वृद्ध झालो आहे. मला किती दिवस आंबे खायला मिळतील? याचा काय उपयोग?" तेवढ्यात त्यांची नातवंडे त्यांच्याजवळ आली. त्यांनी आजोबांना विचारले, "आजोबा, काय झाले?"

आजोबा म्हणाले, "मी विचार करत होतो की हे आंबे मी किती दिवस खाणार?" नातवंडे हसली आणि म्हणाली, "आजोबा, तुम्ही नाही खाल्ले तरी काय झाले? आम्हाला तर खायला मिळतील."

आजोबांना त्यांचे बोलणे ऐकून खूप आनंद झाला. त्यांना समजले की आपण फक्त आपल्यासाठीच नाही, तर इतरांसाठीही जगायला हवे. त्यांनी त्याच क्षणी ठरवले की ते या झाडाची चांगली काळजी घेणार.

भविष्यात त्या झाडाला खूप आंबे लागले आणि आजोबांच्या नातवंडांनी ते आंबे खाल्ले. त्यांना खूप आनंद झाला. आजोबांनाही खूप आनंद झाला कारण त्यांनी लावलेल्या झाडाचे फळ त्यांच्या नातवंडांना मिळाले.

या कथेवरून हे शिकायला मिळते की आपण नेहमी भविष्याचा विचार करायला हवा आणि इतरांसाठी काहीतरी चांगले करायला हवे.

• पार्श्वभूमी:
• कഥेतील पात्रांची माहिती (नाव, वय, लिंग, स्वभाव)
• कഥेतील पात्रांच्या घरातील परिस्थिती
• कഥेतील पात्रांचे घरातून पळून जाण्याचे कारण
• संघर्ष:
• कഥेतील पात्रांना घरातून पळून जाण्यास कोणती गोष्ट प्रवृत्त करते?
• कഥेतील पात्रांच्या मार्गात येणाऱ्या अडचणी
• कथानक:
• कഥेतील पात्र घरातून पळून जाण्याचा निर्णय घेते.
• घरातून पळून जाण्याची योजना आखते.
• घरातून पळून जाते.
• परिणाम:
• कഥेतील पात्रांना कोणत्या समस्यांना तोंड द्यावे लागते?
• कഥेतील पात्रांना कोण मदत करते?
• कഥेतील पात्रांना त्यांच्या चुकीची जाणीव होते का?
• संदेश:
• कഥेतून काय बोध मिळतो?

1. पळून जाण्याचे कारण: पात्राला घरातून का पळून जायचे आहे? परीक्षेत कमी गुण मिळाल्यामुळे, घरच्यांच्या त्रासामुळे,arr किdl अन्य काही कारण?
2. तयारी: पात्राने पळून जाण्याची तयारी कशी केली? पैसे, कपडे, अन्न, आणि निवारा कसा शोधला?
3. प्रवास: पात्राचा प्रवास कसा होता? त्याला कोण भेटले? काय अनुभव आले?
4. परिणाम: पळून गेल्यावर पात्राला काय वाटले? त्याला घरच्यांची आठवण आली का? त्याने घरी परतण्याचा निर्णय घेतला का?

• कथेतील पात्रांची नावे आणि ठिकाणे काल्पनिक ठेवा.
• कथेला मनोरंजक बनवण्यासाठी संवाद आणि वर्णने वापरा.
• कथेतून एक सकारात्मक संदेश देण्याचा प्रयत्न करा.