
सामाजिक वनीकरण
सामाजिक वनीकरण (Social Forestry) म्हणजे लोकांच्या सहभागातून केलेली वansadhi विकास योजना. यात केवळ झाडे लावणे अपेक्षित नसून, लोकांच्या सामाजिक, आर्थिक आणि पर्यावरणीय गरजा पूर्ण करणे देखील अपेक्षित असते.
सामाजिक वनीकरणाचे प्रकार:
- शेती वनीकरण (Agro-forestry): शेतामध्ये झाडे लावणे, जसे की बांधावर किंवा शेताच्या कडेला, ज्यामुळे शेती आणि वansadhi उत्पादन एकाच वेळी होते.
- सामुदायिक वनीकरण (Community Forestry): ग्रामपंचायतीच्या मालकीच्या जमिनीवर किंवा शासकीय जमिनीवर गावकऱ्यांच्या सहभागातून वansadhi विकास करणे.
- शहरी वनीकरण (Urban Forestry): शहरांमध्ये आणि शहरांच्या आसपास झाडे लावणे, ज्यामुळे शहरांमधील पर्यावरणाची गुणवत्ता सुधारते.
- पट्टा वनीकरण (Strip Forestry): रस्ते, रेल्वे लाईन आणि कालवे यांच्या कडेला झाडे लावणे.
सामाजिक वनीकरणामुळे ग्रामीण भागातील लोकांना रोजगार मिळतो, जमिनीची धूप थांबते आणि पर्यावरणाचे संतुलन राखले जाते.
अधिक माहितीसाठी:
सामाजिक वनीकरण:
सामाजिक वनीकरण म्हणजे लोकांच्या सहभागातून जमिनीवर झाडे लावणे आणि वनांचे व्यवस्थापन करणे. यात केवळ वृक्षारोपण करणे नव्हे, तर त्यासोबत पर्यावरणाचे संरक्षण करणे आणि ग्रामीण भागातील लोकांचा विकास साधणे हे देखील अपेक्षित आहे.
महाराष्ट्रामध्ये सामाजिक वनीकरणाची गरज:
- राज्यातील घटते वनक्षेत्र वाढवणे.
- पर्यावरणाचा समतोल राखणे.
- ग्रामीण भागातील लोकांना जळणासाठी लाकूड, चारा आणि इतर वन उत्पादने उपलब्ध करून देणे.
- भूमिहीन लोकांना रोजगार उपलब्ध करून देणे.
सामाजिक वनीकरणाचे प्रकार:
- शहरी वनीकरण: शहरांमध्ये आणि शहरांच्या आसपास झाडे लावणे.
- ग्राम वनीकरण: गावाच्या जमिनीवर झाडे लावणे.
- शेती वनीकरण: शेताच्या बांधावर आणि शेतामध्ये झाडे लावणे.
- पट्टा वनीकरण: रस्ते, रेल्वे लाईन आणि कालव्यांच्या बाजूला झाडे लावणे.
महाराष्ट्रातील सामाजिक वनीकरण कार्यक्रम:
- वृक्षारोपण कार्यक्रम: राज्य सरकारद्वारे दरवर्षी मोठ्या प्रमाणात वृक्षारोपण केले जाते.
- वनराई बंधारे: पावसाचे पाणी साठवण्यासाठी बंधारे बांधणे आणि त्या परिसरात झाडे लावणे.
- संयुक्त वन व्यवस्थापन: वन विभाग आणि गावकऱ्यांच्या संयुक्त विद्यमाने वनांचे व्यवस्थापन करणे.
सामाजिक वनीकरणाचे फायदे:
- पर्यावरणाचे संरक्षण होते.
- जंगल क्षेत्राचे प्रमाण वाढते.
- ग्रामीण भागातील लोकांचे जीवनमान सुधारते.
- रोजगार संधी निर्माण होतात.
संदर्भ:
- महाराष्ट्र शासनाचे वन विभाग: https://mahaforest.gov.in/
सामाजिक वनीकरण कार्यक्रमात खालील दोन व्यक्तींचे प्रमुख उल्लेख होते:
- के. एम. तिवारी: ते भारतातील सामाजिक वनीकरणाचे जनक मानले जातात. त्यांनी उत्तर प्रदेशात (उत्तर प्रदेश) वनीकरण विभागात काम करताना या कार्यक्रमाची सुरुवात केली. Wikipedia
- बाबा आमटे: एक प्रसिद्ध सामाजिक कार्यकर्ते, ज्यांनी भारतातील वनीकरण आणि पर्यावरण संवर्धनासाठी महत्त्वपूर्ण योगदान दिले. त्यांनी 'आनंदवन' या प्रकल्पाच्या माध्यमातून लोकांना एकत्र आणून वृक्षारोपण आणि पर्यावरणपूरक जीवनशैलीचा प्रसार केला. The Hindu
- शहरी वनीकरण: शहरांमध्ये आणि शहरांच्या आसपास झाडे लावणे आणि त्यांची देखभाल करणे, जसे की रस्ते, उद्याने आणि निवासी क्षेत्र.
- ग्राम वनीकरण: ग्रामीण भागांमध्ये झाडे लावणे, जसे की गावालगतची जमीन, पडीक जमीन आणि सामुदायिक जमिनी.
- शेती वनीकरण: शेताच्या बांधावर किंवा शेतामध्ये झाडे लावणे, ज्यामुळे शेतकऱ्यांना अतिरिक्त उत्पन्न मिळू शकेल.
- पट्टे वनीकरण: रस्ते, रेल्वे लाईन आणि कालव्यांच्या कडेला झाडे लावणे.
या व्यतिरिक्त, सामाजिक वनीकरण विभाग जनजागृती कार्यक्रम, वृक्षारोपण मोहीम आणि प्रशिक्षण कार्यक्रम देखील आयोजित करतो.
अधिक माहितीसाठी, आपण सांगली सामाजिक वनीकरण विभागाच्या कार्यालयाशी संपर्क साधू शकता.