कविता करण्याच्या विविध पद्धतीची माहिती : * **मुक्त छंद:** या प्रकारात कवितेला विशिष्ट नियम, लय किंवा छंद नसतो. कवी आपल्या भावना आणि विचार मुक्तपणे व्यक्त करू शकतो. * **अक्षरवृत्त:** अक्षरांची संख्या आणि लघु-गुरू क्रम यानुसार मात्रा मोजून वृत्तबद्ध रचना केली जाते. * **ओवी:** ओवी हा मराठीतील पारंपरिक काव्य प्रकार आहे. यात साधारणतः चार ओळी असतात. * **अभंग:** अभंग हा विठ्ठलाच्या भक्तीसाठी वापरला जाणारा काव्य प्रकार आहे. * **गझल:** गझल एक उर्दू काव्य प्रकार आहे, जो मराठीमध्ये सुद्धा वापरला जातो. यात शेर आणि मतला असतो. * **सोननेट:** सोनेट म्हणजे चौदा ओळींची कविता, ज्यात विशिष्ट लय आणि قاف्यांचा वापर केला जातो. * **हायकू:** हाइकू ही जपानी कविता आहे, ज्यात तीन ओळी असतात आणि निसर्गावर आधारित असते.

येथे कविता आकलनाच्या विविध पद्धतीं (Approach) विषयी माहिती दिली आहे: * **अर्थ आणि भावार्थ आकलन**: कवितेचा शब्दशः अर्थ समजून घेणे आणि त्यातील भावनेचा अर्थ लावणे. * **संदर्भाधारित आकलन**: कवितेचा संदर्भ (historical, social, cultural) लक्षात घेऊन अर्थ लावणे. * **शैली आणि तंत्रांचे आकलन**: कवितेतील भाषाशैली, अलंकार, छंद, आणि इतर तंत्रांचा अभ्यास करणे. * **व्यक्तिनिष्ठ आकलन**: वाचकाने स्वतःच्या अनुभवानुसार आणि समजानुसार कवितेचा अर्थ लावणे. * **विश्लेषणात्मक आकलन**: कवितेच्या विविध घटकांचे (उदा. प्रतिमा, प्रतीक, कल्पना) विश्लेषण करून अर्थ काढणे. * **सर्जनात्मक आकलन**: कवितेतून प्रेरणा घेऊन स्वतःच्या कल्पना आणि भावना व्यक्त करणे.