बनगरवाडी ही दुष्काळग्रस्त भागातील एका वाडीची कथा आहे. या वाडीतील लोकांचे जीवन, त्यांची दुःखं, आणि त्यांची संघर्षमय जीवनशैली लेखकाने प्रभावीपणे मांडली आहे.

कादंबरीत स्थानिक भाषेचा आणि बोलीभाषेचा वापर केला आहे, ज्यामुळे ती अधिक प्रामाणिक वाटते.

बनगरवाडीतील लोकांच्या चालीरीती, परंपरा, आणि सामाजिक संबंधांचे चित्रण आहे. त्यांच्या श्रद्धा, अंधश्रद्धा, आणि Reeti रिवाजांचे वर्णन आहे.

या कादंबरीत त्या भागातील सामाजिक समस्या, जातीभेद, गरिबी, आणि शिक्षणाचे महत्त्व यांवर प्रकाश टाकला आहे.

कादंबरीत त्या प्रदेशातील निसर्गाचे सुंदर वर्णन आहे. दुष्काळ, डोंगर, आणि तेथील वनस्पतींचे वर्णन वाचकाला त्या भागाशी जोडते.