नामाचे प्रकार सोदाहरण स्पष्ट करा.
प्रत्यक्षात असणाऱ्या किवा कल्पनेने जाणलेल्या वस्तूंना किवा त्यांच्या गुणधर्माला जी नावे दिली जातात त्या नावाला मराठी व्याकरणात नाम असे मानतात.
या द्वारे शक्यतो कोणत्याही वस्तू , पदार्थ, प्राणी यांचा आपणास बोध होतो अथवा माहिती मिळते
उदा :- पेन, टेबल, पुस्तक, वही, हवा, पहाड, मुलगा,मुलगी, राम, हरी,चेंडू , इत्यादी.
नाम चे प्रकार
१ सामान्य नाम - common noun
२ विशेष नाम- proper noun
३ भाव वाचक नाम - abstract noun
४ धातू साधित नाम
१ सामान्य नाम (materail noun) :- एकाचा जातीच्या पदार्थाच्या समान गुणधर्मामुळे त्या वस्तूला जे नाम दिले जाते त्याला सामान्य नाम असे मानतात.
उदा :- मुलगी, पक्षी, फुले, वकील, शाळा,माणूस, दगड, डोंगर,
टीप:- ज्या नामाच्या येण्याने फक्त जातीचा बोध होतो त्याला सामान्य नाम मानतात. सामान्य नाम हे नेणी जाती वाचक असते.
सामान्य नामाचे उपप्रकार
अ) पदार्थ वाचक सामान्य नाम:- काही पदार्थ हे संखे शिवाय इतर परिणामांनी मोजले जातात त्यांना पदार्थ वाचाक सामान्य नाम असे मानतात.
उदा :- साखर, सोने, लोखंड, ज्वारी, दुध, तेल,चांदी,पितळ, इत्यादी
ब) समूह वाचक सामान्य नाम (collectine noun):- समुदायाला जी नावे दिली जातात त्यांना समूह्वाचक सामान्य नाम म्हणतात.
उदा:- सभा, गट, थवा, कळप, तांडा, जमाव, ढीग, सैन्य, पुंज, घोळका, गर्दी, गुच्छा, इत्यादी
२ विशेष नाम ( proper noun ) :- ज्या नामाने एका विशिष्ट व्यक्तीचा, प्राण्याचा, किवा वस्तू चा बोध होता त्या नामास विशेष नाम म्हणतात.
उदा :- हिमालय, गौतम, आनंद, कर्ण, महासागर, मराठी, शिवाजी, आंबा, फणस, शेवंती, इत्यादी
टीप :- १ विशेष नाम हे नेहमी व्यक्ती वाचक असते.
२ विशेष नामाचे कधीच अनेक वाचन होत नाही.
३ भाववाचक नाम (abstract noun) :- ज्या नामाने गुण, धर्म, किवा भाव यांचा बोध होतो त्यास भाव वाचक नाम म्हणतात.
उदा:- धैर्य, चांगुलपणा, पाटीलकी, शत्रुत्व, गोडी, गुलामगिरी इत्यादी
टीप :- सामान्य नामे, विशेष नाये यांना य, त्व, पणा, ई, ता, वा, गिरी, आई, या सारखे प्रत्यय लावून भाववाचक नामे तयार करता येतात.
शहाणा - शहाणपणा
श्रीमंत - श्रीमंती
गुंड - गुंडगिरी
शांती - शांतता
मित्र - मित्रत्व
गोड - गोडवा
गोड - गोडी
४ धातू साधित नाम:- धातू पासून तयार झालेल्या नामाल धातुसाधित नाम म्हणतात
उदा :- १ हत्तीचे चालणे मंद असते.
२ घेणाऱ्याने घेत जावे.
३ पोहणे हा उत्त व्यायाम आहे.
या तिन्ही वाक्यात चालणे, घेणाऱ्याने , पोहणे हि धातुसाधित नामे आहेत...
स्रोत:
नामाचे प्रकार (Types of Noun)
नाम म्हणजे वस्तूला, व्यक्तीला, स्थळाला किंवा कल्पनेला दिलेले नाव. नामाचे मुख्य तीन प्रकार आहेत:
- सामान्य नाम (Common Noun): एकाच जातीच्या सर्व वस्तूंना किंवा प्राणिमात्रांना जे नाव दिले जाते, त्याला सामान्य नाम म्हणतात.
उदाहरण:
- मुलगा, मुलगी, शहर, नदी, पर्वत, पुस्तक
- विशेष नाम (Proper Noun): ज्या नामाने एखाद्या विशिष्ट वस्तूचा, व्यक्तीचा किंवा स्थळाचा बोध होतो, त्याला विशेष नाम म्हणतात.
उदाहरण:
- राम, सीता, मुंबई, गंगा, हिमालय, रामायण
- भाववाचक नाम (Abstract Noun): ज्या नामाने गुण, धर्म, किंवा भावना यांचा बोध होतो, त्याला भाववाचक नाम म्हणतात. हे नाम डोळ्यांनी दिसत नाही, पण त्याची जाणीव होते.
उदाहरण:
- नम्रता, धैर्य, आनंद, दुःख, कीर्ती, सौंदर्य
इतर प्रकार (Other Types):
- समूहवाचक नाम (Collective Noun): जेव्हा एखादे नाव एखाद्या समूहाला दर्शवते, तेव्हा त्याला समूहवाचक नाम म्हणतात.
उदाहरण:
- संघ, गट, समिती, सैन्य, मंडळ
- पदार्थवाचक नाम (Material Noun): ज्या नामाने धातू, द्रव्य किंवा पदार्थाचा बोध होतो, त्याला पदार्थवाचक नाम म्हणतात.
उदाहरण:
- सोने, चांदी, पाणी, दूध, लोखंड