देव कुठे असतो आणि कसा असतो या पेक्षा देवाचे खरे महात्म्य समजून घ्या ...जे आपले दुःख इच्छा विसरून आपल्या मुलांच्या इच्छा पूर्ण करण्यासाठी जी धडपड करतात ते आई वडील देव असतात ...दिवस रात्र स्वताचे घाम गाळून पोटाला मार देऊन आपले पोट भरण्यास ज्याचा हातभार असतो त्या अन्नदाता बळीराजांत देव असतो ...जो व्यक्ती स्त्री जातीचा मान सन्मान राखतो त्यात देव असतो ...ज्या दगडात देव म्हणून संबोधले जाते आणि त्याचे मंदिर बांधून त्यात पावित्र्य राखले जाते की तिथे जाऊन मनाला एक शीतलता शांति समाधान मिळते ते वास्तव्य देव असते ...जी झाडं ,फळं ,फुलं ,पानं , पशु प्राणी अशी नैसर्गिक जीवंत उदाहरणं आहेत ज्यांमुळे ही सृष्टि निर्माण झाली आणि आजतगायत आहे त्यात देव वसले आहे ...तुमच्या मनातील चांगुलपणात देव आहे जो तुम्हाला सन्मान मिळवून देतो...निसर्गात देव आहे जो आपल्याला जीवन प्रदान करतो ...देवाचे विभिन्न प्रकार आहेत ...तुम्ही नास्तिक आहात असं नाही म्हणनार मी पण तुम्ही देवांवर विश्वास ठेवत नाही कारण देवाच्या नावाने अनेक गोष्टी चुकीच्या केल्या जातात किंवा कोणाचा बळी घेतला जातो ...कोणावर विनाकारण जबरीने प्रथा लादल्या जातात ...पण म्हणून देव वाईट नाही तर ती परिस्थिति वाईट आहे आणि त्या परिस्थितिला असलेले व्यक्ती कारणीभूत असतात ...मानवधर्म हाच खरा धर्म होय ...माणुसकी हीच खरी जात होय ...आणि प्रेम माया दया संयम हुशारी व्यक्तिमत्त्व हाच खरा ईश्वर होय ...देव आहे तो आपल्या सुंदर नजरेत आहे ....धन्यवाद

देव आहे कि नाहि हे बघायचा सोपा मार्ग म्हणजे आपले नाक व तोंड आपण दाबुन ठेवायचे. काही क्षणात आतुनच अवाज येईल सोड, सोड.. हा आवाज म्हणजेच देव. देवाला बाहेर शोधायची गरजच नाहि. देव सदा सर्वदा आपल्या आतच असतो. आपल्या जन्मापासुन मृत्यू पर्यंत आपल्याला जो अंतरात्मा सांभाळतो, तो देवच असतो.
आंघोळीचे पाणी गार आहे कि गरम आहे हे सांगणारा देवच असतो.
समोर खड्डा आहे, नीट चल असा आतुन आवाज देवच देत असतो.

आणि राहिला प्रश्न देवाला मानायचा, तर जसे आपण आपल्या वडिलांना म्हणायचे कि मी तुम्हाला मानत नाही ,त्यानंतर कानाखाली जो जाळ निघतो, त्यातच आपले उत्तर मिळालेले असते. म्हणजेच आपण मानले किंवा नाहि मानले तरी तेच आपले वडिल असतात, हे जितके खरे आहे तेवढेच देवाला मानायच पण खर आहे. तुम्ही देवाला माना किंवा नाही, तो तुम्हाला तुमचे जेवढे आयुष्य आहे तोपर्यंत तुमचा सांभाळ करणारच.

बाकी या दगडाच्या, सोन्या चांदिच्या, धातुच्या, लाकडाच्या देवाच्या मुर्त्या माणसाने बनवल्या आहेत. पण माणसाला ज्याने पाण्याच्या एका थेंबापासुन बनवतो, आणि नऊ महिने रक्तमांसाच्या चिखलात सहिसलामत सांभाळतो, त्याचे आयुष्य घडवतो,आणि संपवतो तोच खरा देव आहे.