
लाकूड
0
Answer link
लाकडाचे अनेक प्रकार आहेत, ज्यांना त्यांच्या घनता, रंग, पोत आणि टिकाऊपणा यांसारख्या गुणधर्मांवर आधारित वर्गीकृत केले जाते.
लाकडाचे काही मुख्य प्रकार खालीलप्रमाणे:
- सॉफ्टवुड (Softwood): हे शंकूच्या आकाराच्या झाडांपासून (Coniferous trees) मिळवले जाते. हे लाकूड हलके आणि मऊ असते. बांधकाम आणि फर्निचरसाठी वापरले जाते. उदा. पाइन (Pine), फर (Fir), स्प्रूस (Spruce).
- हार्डवुड (Hardwood): हे मुख्यतः पानझडी वृक्षांपासून (Deciduous trees) मिळवले जाते. हे लाकूड घन आणि टिकाऊ असते. उच्च प्रतीचे फर्निचर बनवण्यासाठी वापरले जाते. उदा. ओक (Oak), मेपल (Maple), महोगनी (Mahogany), सागवान (Teak).
लाकडाचे उपयोग खालील प्रमाणे:
- इमारती आणि बांधकाम: इमारती, घरे, पूल आणि इतर बांधकामांमध्ये मोठ्या प्रमाणावर लाकूड वापरले जाते.
- फर्निचर: लाकडी फर्निचरमध्ये टेबल, खुर्च्या, पलंग आणि कपाटे बनवण्यासाठी विविध प्रकारच्या लाकडांचा वापर होतो.
- जळण: लाकूड हे अनेक ठिकाणी जळणासाठी वापरले जाते, विशेषत: ग्रामीण भागात.
- कागद: लाकडाच्या लगद्यापासून कागद तयार केला जातो.
लाकडाची निवड त्याच्या वापराच्या गरजेनुसार केली जाते.
0
Answer link
खुर्ची सागवान लाकडाची आहे का? हे तपासण्यासाठी, मला काही गोष्टी विचाराव्या लागतील:
- खुर्ची तुम्ही कुठून विकत घेतली?
- विक्रेत्याने तुम्हाला काय माहिती दिली?
- तुम्ही खुर्चीचे परीक्षण करू शकता का? सागवान लाकूड सहसा घट्ट आणि जड असते.
सागवान लाकडाच्या खुर्ची टिकाऊ आणि दिसायला सुंदर असतात.
1
Answer link
- ओक
- मॅपल
- पाइन
- अक्रोड
- प्लम
- महोगनी
- ऍश
- बर्च
- चिनार
- सागवान
- देवदार
- लिंब
- शिसम
- बाभूळ
- बीच
- हिकोरी
- सॉफ्टवुड
- एल्डर
- डग्लस
- रेडवुड
- रोझवुड
- पांढरा ओक
- लाल ओक
- बांबू
- त्याचे लाकूड
- ऐटबाज
- झेब्रावूड
2
Answer link
दरवाजासाठी टणक आणि टिकाऊ लाकूड वापरले जाते.
यात लिंबाचे लाकूड, शिसमाचे लाकूड किंवा सागाचे लाकूड वापरणे अतिउत्तम असते.
दरवाजा वर्षानुवर्षे टिकावा आणि सुबक दिसावा असे वाटत असेल तर सागाचे लाकूड वापरावे. साग खूप दिवस टिकते, त्याचा आकार बदलत नाही, त्याला कुठलीही कीड लागत नाही, पावसाच्या पाण्याने ते फुगतही नाही.
5
Answer link
लाकडाचा ओंडका म्हणजे ओबडधोबड असलेला लाकुड.
अगदी साधे आयुध म्सणजे लाकडाचा मोठा ओंडका.
माणुस जसजसा टोळ्याकडुन समाजाकडे विकसित होऊ लागला तशी सैन्याची रचना अधिक सुसंघटित होऊ लागली सामुदायिक प्रयत्न कामी येऊ लागल्याने संरक्षक प्रणाली विकसित होत गेल्या गावे शहरे यांच्या सुरक्षिततेसाठी भिंती,वेशी बांधल्या गेल्या
मोक्याच्या ठिकाणी किल्ले बांधले गेले साम्राजालाही तटबंदी बाधल्या गेल्या मग या सगळ्यावर मात करणारी शस्त्रे आणि आयुधे विकसित होऊ लागली.
यातील अगदी साधे आयुध म्सणजे लाकडाचा मोठा ओंडका तो अनेक सैनिक उचलून किल्ल्याच्या दरवाजावर किंवा भिंतीवर वारंवार आदळत ओंडक्याच्या बाजूला अन्य वजनदार वस्तु लावून त्याला चाकाच्या गाड्यावर बसवून ही वापरत असत त्याना बॅटरिग रॅम्स म्हटले जात असे.
हत्तीना दारावर टकर देण्यास मज्जाव करण्यासाठी वारंवार मोठे खिळे लावले जात वेढा घातलेल्या गावाभोवती कॅलट्राप्स नावाने ओळखली जाणारे खिळे मोठ्या संख्येने पसरले जात त्याची चार टोक चार बाजुंना असत आणि जमिनीवर कसेही पडले तरी त्याची किमान एक टोकदार बाजुवर राहत असे.
या काळात अद्याप बंदुकीचा दारुचा (गणपावडर) शोध लागला नव्हता तेव्हा तोफा वापरणे शक्य नव्हते त्याच्याऐवजी मोठे दगड तटबंदीवर किंवा तटावरुन किल्ल्यात किंवा नगरात भिरकवणारी मोठी य़ंत्रे विकसित केली होती या प्रकारच्या आयुधामध्ये लाकडी चौकटीवर दोर आणि खांब बसवलेले असत दोराने खेचुन पीळ देऊन खांबाला अडकवलेले दगड गलोलीने सोडल्या प्रमाणे हवेत भिरकावलेले मान त्यासाठी दगड ठेवल्याच्या चमचा सारखा खांबाला दुसरीकडे मोठे वजन बांधलेले अशे अशा मोठ्या दगडाचा तटबंदीवर मारा करुन ती फोडली जात असे काही वेळा या यंत्रानी पेटते गोळे ही किल्ल्या डागले जात एकाच वेळी अनेक बाण किंवा भाले लागणारी यंत्रे ही उपलब्द होती.
या साधनानी शत्रुची मोर्चे बंदी खिळी खिळी करुन जेरीस आणल्यानंतर सैन्य तटावरून किल्ल्यात उतरवण्यासाठी लाकडी फळ्या वापरून बांधलेली उंच मनोरे वापरले जात या उंच मनोऱ्याच्या मंचाव्या सारख्या वरच्या मजल्यावर सैनिक बसवले जात मनोऱ्यांना खाली चाक असत त्या आधारे ते अन्य सैनिक तटापर्यत ढकलत आणि नंतर वरील सैनिक तटावरून चढून किल्ल्यात उतरत.
अगदी साधे आयुध म्सणजे लाकडाचा मोठा ओंडका.
माणुस जसजसा टोळ्याकडुन समाजाकडे विकसित होऊ लागला तशी सैन्याची रचना अधिक सुसंघटित होऊ लागली सामुदायिक प्रयत्न कामी येऊ लागल्याने संरक्षक प्रणाली विकसित होत गेल्या गावे शहरे यांच्या सुरक्षिततेसाठी भिंती,वेशी बांधल्या गेल्या
मोक्याच्या ठिकाणी किल्ले बांधले गेले साम्राजालाही तटबंदी बाधल्या गेल्या मग या सगळ्यावर मात करणारी शस्त्रे आणि आयुधे विकसित होऊ लागली.
यातील अगदी साधे आयुध म्सणजे लाकडाचा मोठा ओंडका तो अनेक सैनिक उचलून किल्ल्याच्या दरवाजावर किंवा भिंतीवर वारंवार आदळत ओंडक्याच्या बाजूला अन्य वजनदार वस्तु लावून त्याला चाकाच्या गाड्यावर बसवून ही वापरत असत त्याना बॅटरिग रॅम्स म्हटले जात असे.
हत्तीना दारावर टकर देण्यास मज्जाव करण्यासाठी वारंवार मोठे खिळे लावले जात वेढा घातलेल्या गावाभोवती कॅलट्राप्स नावाने ओळखली जाणारे खिळे मोठ्या संख्येने पसरले जात त्याची चार टोक चार बाजुंना असत आणि जमिनीवर कसेही पडले तरी त्याची किमान एक टोकदार बाजुवर राहत असे.
या काळात अद्याप बंदुकीचा दारुचा (गणपावडर) शोध लागला नव्हता तेव्हा तोफा वापरणे शक्य नव्हते त्याच्याऐवजी मोठे दगड तटबंदीवर किंवा तटावरुन किल्ल्यात किंवा नगरात भिरकवणारी मोठी य़ंत्रे विकसित केली होती या प्रकारच्या आयुधामध्ये लाकडी चौकटीवर दोर आणि खांब बसवलेले असत दोराने खेचुन पीळ देऊन खांबाला अडकवलेले दगड गलोलीने सोडल्या प्रमाणे हवेत भिरकावलेले मान त्यासाठी दगड ठेवल्याच्या चमचा सारखा खांबाला दुसरीकडे मोठे वजन बांधलेले अशे अशा मोठ्या दगडाचा तटबंदीवर मारा करुन ती फोडली जात असे काही वेळा या यंत्रानी पेटते गोळे ही किल्ल्या डागले जात एकाच वेळी अनेक बाण किंवा भाले लागणारी यंत्रे ही उपलब्द होती.
या साधनानी शत्रुची मोर्चे बंदी खिळी खिळी करुन जेरीस आणल्यानंतर सैन्य तटावरून किल्ल्यात उतरवण्यासाठी लाकडी फळ्या वापरून बांधलेली उंच मनोरे वापरले जात या उंच मनोऱ्याच्या मंचाव्या सारख्या वरच्या मजल्यावर सैनिक बसवले जात मनोऱ्यांना खाली चाक असत त्या आधारे ते अन्य सैनिक तटापर्यत ढकलत आणि नंतर वरील सैनिक तटावरून चढून किल्ल्यात उतरत.
0
Answer link
आगपेट्यांच्या काड्या बनवण्यासाठी मुख्यतः पांढरा देवदार (White pine) नावाच्या झाडाच्या लाकडाचा वापर केला जातो.
या व्यतिरिक्त ॲस्पेन (Aspen) आणि पॉपलर (Poplar) या झाडांच्या लाकडाचा देखील वापर केला जातो.