व्याकरणशास्त्र
0
Answer link
मो. रा. वाळंबे यांचे 'मराठी व्याकरण' हे पुस्तक मराठी व्याकरण शिकण्यासाठी एक उपयुक्त आणि लोकप्रिय पुस्तक आहे.
पुस्तकाची वैशिष्ट्ये:
- सोपी भाषा: पुस्तकातील भाषा सोपी असल्यामुळे विद्यार्थ्यांना व्याकरण सहज समजते.
- उदाहरणं: प्रत्येक नियम सोप्या उदाहरणांच्या मदतीने स्पष्ट केला आहे.
- व्याकरणाचे सर्व घटक: वर्णविचार, शब्दविचार, वाक्यविचार आणि भाषेचे अलंकार यांसारख्या व्याकरणाच्या सर्व घटकांचा समावेश आहे.
- सरावासाठी प्रश्न: प्रत्येक भागाच्या शेवटी सरावासाठी प्रश्न दिले आहेत, ज्यामुळे विद्यार्थ्यांचा अभ्यास पक्का होतो.
हे पुस्तक कोणासाठी उपयुक्त आहे?
- शालेय विद्यार्थी
- महाविद्यालयीन विद्यार्थी
- स्पर्धा परीक्षांची तयारी करणारे विद्यार्थी
- मराठी भाषा शिकण्याची इच्छा असणारे कोणीही
तुम्ही हे पुस्तक खालील ठिकाणी खरेदी करू शकता:
- जवळच्या पुस्तकांच्या दुकानात
- ऑनलाइन शॉपिंग वेबसाइट्स (जसे की अमेझॉन, फ्लिपकार्ट)
0
Answer link
पाणिनी आहे. संस्कृत व्याकरणाचा सर्वात जुना स्त्रोत म्हणजे अष्टाध्यायी होय. हा एक प्रागैतिहासिक भारतीय मजकूर आहे जो इ.स. पूर्व पाचव्या आणि चौथ्या शतकादरम्यान लिहिला गेला होता. भारतीय व्याकरणकार पाणिनी हे त्याचे लेखक होते.
1
Answer link
हो, मराठी व्याकरणासाठी नागेश गायकवाड हे चांगले लेखन असून त्यांनी व्याकरण चांगल्या प्रकारे आणि समजेल अशा प्रकारे योग्य ती माहिती दिली आहे.
Pdf download करण्यासाठी Telegram मध्ये "समानार्थी शब्द मराठी" या Telegram channel ला Search करा. Join व्हा. Files मध्ये जाऊन तीन मराठी व्याकरणाच्या महत्वपूर्ण pdf download करा.
0
Answer link
पाणिनी यांनी ध्वन्यात्मक भाषा आणि तिचा विकास यांची मांडणी वैज्ञानिक पद्धतीने 'अष्टाध्यायी' या ग्रंथात केली आहे.
3
Answer link
भाषेचे स्पष्टीकरण करणाऱ्या शास्त्राला किंवा भाषा शुद्ध करणाऱ्या शास्त्राला व्याकरण असे म्हणतात. व्याकरण हे भाषेच्या पाच मूलभूत घटकांपैकी एक आहे. भाषाशास्त्रानुसार व्याकरण हे एखाद्या नैसर्गिक भाषेतील शब्द, वाक्ये व वाक्प्रचार आदींच्या निर्मितीचे व बांधणीचे नियमन करते. प्रत्येक भाषेचे त्याचे वेगळे व्याकरण असते.
0
Answer link
तमिळ भाषेतील पाणिनी म्हणून अगस्त्य ऋषींना समजले जाते.
अगस्त्य ऋषी:
अगस्त्य हे एक आदरणीय ऋषी आणि विद्वान होते ज्यांनी तमिळ भाषेच्या व्याकरणावर महत्त्वपूर्ण योगदान दिले.
त्यांनी 'अगस्त्यम' नावाचा तमिळ भाषेचा व्याकरण ग्रंथ लिहिला, जो तमिळ भाषेच्या अभ्यासासाठी आधार मानला जातो.
टीप: पाणिनी हे संस्कृत भाषेचे व्याकरणकार होते आणि त्यांनी 'अष्टाध्यायी' नावाचा संस्कृत व्याकरण ग्रंथ लिहिला.
0
Answer link
मराठी भाषेत वर्णमालेतील वर्णांची उच्चारस्थाने खालीलप्रमाणे आहेत:
- कंठ्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार कंठातून होतो. उदा. क, ख, ग, घ, ङ, ह, अ, आ.
- तालव्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार टाळूच्या साहाय्याने होतो. उदा. च, छ, ज, झ, ञ, य, श, इ, ई.
- मूर्धन्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार मूर्धा (टाळूचा पुढचा भाग) वापरून होतो. उदा. ट, ठ, ड, ढ, ण, र, ष.
- दंत्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार दात आणि जीभ यांच्या साहाय्याने होतो. उदा. त, थ, द, ध, न, ल, स.
- ओष्ठ्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार ओठांच्या साहाय्याने होतो. उदा. प, फ, ब, भ, म, उ, ऊ.
- कंठतालव्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार कंठ आणि टाळू यांच्या साहाय्याने होतो. उदा. ए, ऐ.
- कंठोष्ठ्य वर्ण: या वर्णांचा उच्चार कंठ आणि ओठ यांच्या साहाय्याने होतो. उदा. ओ, औ.
- दंतोष्ठ्य वर्ण: या वर्णाचा उच्चार दात आणि ओठ यांच्या साहाय्याने होतो. उदा. व.
टीप: काही व्याकरणकारांच्या मते, 'व' हा दंतोष्ठ्य वर्ण मानला जातो.
अधिक माहितीसाठी, आपण मराठी व्याकरण पुस्तके किंवा ऑनलाइन स्रोत पाहू शकता.