विमानशास्त्र

विमान तयार करण्यासाठी अनेक प्रकारच्या संमिश्रांचा वापर केला जातो, ज्यामुळे विमानाला हलकेपणा, मजबुती आणि टिकाऊपणा मिळतो. काही प्रमुख संमिश्र खालीलप्रमाणे:

• ॲल्युमिनियम (Aluminum):

  ॲल्युमिनियम हे सर्वात जास्त वापरले जाणारे संमिश्र आहे. हे हलके असते आणि त्याची ताकद चांगली असते.

• टायटॅनियम (Titanium):

  टायटॅनियम ॲल्युमिनियमपेक्षा जास्त मजबूत असते आणि उच्च तापमानाला सहन करू शकते. हे मुख्यतः विमानातील इंजिन आणि इतर महत्त्वाच्या भागांमध्ये वापरले जाते.

• स्टील (Steel):

  स्टील हे खूप मजबूत असते, पण ते ॲल्युमिनियम आणि टायटॅनियमपेक्षा जड असते. त्यामुळे ते काही विशिष्ट भागांमध्येच वापरले जाते.

• कार्बन फायबर (Carbon Fiber):

  कार्बन फायबर हे अत्यंत हलके आणि मजबूत मटेरियल आहे. हे विमानाचे पंख आणि बॉडी बनवण्यासाठी वापरले जाते.

• ग्लास फायबर (Glass Fiber):

  ग्लास फायबर हे कार्बन फायबरपेक्षा स्वस्त असते आणि ते विमानातील नॉन-स्ट्रक्चरल भागांसाठी वापरले जाते.

• पॉलिमर कंपोझिट्स (Polymer Composites):

  यामध्ये कार्बन फायबर आणि ग्लास फायबर यांचे मिश्रण असते, ज्यामुळे ते अधिक मजबूत आणि टिकाऊ बनते.

हे सर्व संमिश्र विमानाला सुरक्षित आणि कार्यक्षम बनवण्यासाठी महत्त्वाचे आहेत.

• রাইট बंधूंनी 1903 मध्ये पहिले विमान बनवले असले, तरी भारतातील विमानांच्या इतिहासाचा शोध घेणे महत्त्वाचे आहे.
• प्राचीन भारतीय ग्रंथांमध्ये विमानांसारख्या रचनांचा उल्लेख आहे का, हे तपासणे आवश्यक आहे. उदा. 'वैमानिक शास्त्र' (Vaimanika Shastra) या ग्रंथाचा अभ्यास करणे.

• भारताने आधुनिक विमान तंत्रज्ञानात खूप प्रगती करणे गरजेचे आहे.
• नवीन, सुधारित आणिenvironmentally friendly (पर्यावरणास अनुकूल) विमानाचा शोध लावणे आवश्यक आहे.

• जर भारतात कोणी नवीन विमान किंवा तंत्रज्ञान शोधले, तर त्याचे पेटंट (Patent) घेणे महत्त्वाचे आहे, जेणेकरून त्या शोधाचे अधिकार भारताला मिळतील.

• भारताने शोधलेल्या विमानाला आंतरराष्ट्रीय स्तरावर मान्यता मिळवणे आवश्यक आहे.
• International Civil Aviation Organization (ICAO) सारख्या संस्थांकडून मान्यता मिळवणे महत्त्वाचे आहे.

• भारताने विमान क्षेत्रात केलेल्या प्रगतीचा जगभर प्रचार करणे आवश्यक आहे.
• भारतीय शास्त्रज्ञांनी केलेले योगदान लोकांपर्यंत पोहोचवणे महत्त्वाचे आहे.