Topic icon

भावनिक बुद्धिमत्ता

0
भावनिक बुद्धिमता म्हणजे काय

स्वभावनांची यथायोग्य जाणीव होणे, स्वत:ची व इतरांचीही आंतरिक मन:स्थिती ओळखता येऊन भावभावनांवर नियंत्रण ठेवण्याची क्षमता म्हणजे भावनिक बुद्धिमत्ता होय.  हा शब्द  या मूळ लॅटीन शब्दापासून व्युत्पन्न झाला असून  म्हणजे किंवा म्हणजे ‘ढवळणे’ किंवा ‘हलविणे’ असा होय. मनामध्ये कालवाकालव होणे, मन अस्थिर राहणे या बाबी भावनेमध्ये येतात. मानवी मेंदू व भावना यांच्यातील विकास हा अर्भकाच्या टप्प्यापासूनच होत असतो आणि भावनिक बुद्धिमत्तेचा स्तर मानवी आयुष्याच्या प्रत्येक टप्प्यावर बदलत असतो.

सर्वप्रथम चार्ल्स रॉबर्ट डार्विन या विचारवंतांनी भावनिक बुद्धिमत्तेबाबत आपले विचार मांडले आहेत. भावनिक रित्या व्यक्त होणे हे तग धरून ठेवण्यासाठी आवश्यक आहे, असे ते म्हणतात. भावनिक बुद्धिमत्ता हा संशोधनात्मक व अभ्यासात्मक दृष्टीने नवीन विषय असून त्याचे मूळ डार्विन यांच्या सिद्धांतांमध्ये दिसून येते. त्यांच्या नंतर अनेक विचारवंतांनी भावनिक बुद्धिमत्तेवर आपले विचार मांडले आहेत. त्यामध्ये पीटर सॅलोव्हे आणि जॅक मेयर यांनी भावनिक बुद्धिमत्ता या संज्ञेचा वापर केला. त्यांनी स्वतःच्या व इतरांच्या भावभावनांवर नियंत्रण व नियमन करण्याची क्षमता म्हणजे भावनिक बुद्धिमत्ता होय, असे आपले मत व्यक्त केले. डॅनिअल गोलमन यांच्या मते, ‘स्वत:च्या भावनांवर आणि त्यांच्या अभिव्यक्तीवर नियंत्रण ठेवता येणे, आपल्या जवळील व्यक्तींसोबत सुसंवाद साधता येणे, स्वयंप्रेरणेतून व जीवनात ठरविलेल्या उद्दिष्टांनुसार कार्य करणे, वागण्यात व स्वभावात लवचिकपणा असणे या सर्व गुणात्मक मिश्रणाला भावनिक बुद्धिमत्ता म्हणतात‘. विचार व कृती यांच्या मार्गदर्शनासाठी भावनांचा उपयोग करण्याची क्षमता म्हणजे भावनिक बुद्धिमत्ता होय. एकूणच कोणत्याही व्यक्तीची भावनांचा वापर करून संवाद साधण्याची, घडलेल्या व केलेल्या सर्व घडामोडी स्मरणात ठेवण्याची, एखाद्या प्रसंगाचे वर्णन करण्याची, एखाद्या घटनेतून बोध घेण्याची, इतरांचे मत समजून घेण्याची, व्यक्तींना पारखण्याची, भावना समजून सांगण्याची आंतरिक क्षमता म्हणजे भावनिक बुद्धिमत्ता होय

उत्तर लिहिले · 8/9/2023
कर्म · 53720
0

सामाजिक भावनिक अध्ययन कौशल्ये (Social Emotional Learning Skills) विकसित करण्यासाठी शाळा स्तरावर अनेक उपक्रम आयोजित केले जाऊ शकतात. काही प्रमुख उपक्रम खालीलप्रमाणे:

  1. Role-Playing (भूमिकाplay करणे):

    विद्यार्थ्यांना विविध सामाजिक परिस्थितींमध्ये भूमिका देउन त्यांचे अभिनय सादर करण्यास सांगावे. उदाहरणार्थ, दोन मित्रांमधील भांडण, मदतीची गरज असलेल्या व्यक्तीला मदत करणे, किंवा सार्वजनिक ठिकाणी আদराने कसे बोलावे याचे प्रदर्शन करणे.

  2. Group Projects (सामूहिक प्रकल्प):

    विद्यार्थ्यांना एकत्रितरीत्या काम करायला सांगावे ज्यामुळे ते सहयोग, संवाद, आणि समस्येचं निराकरण करायला शिकतील.

  3. Storytelling (कथाकथन):

    सामाजिक आणि भावनिक विषयांवर आधारित कथा सांगाव्यात. त्या कथांवर चर्चा करावी, ज्यामुळे विद्यार्थ्यांना नैतिक मूल्ये समजतील.

  4. Games (खेळ):

    असे खेळ आयोजित करावे ज्यामुळे टीमवर्क, लीडरशिप आणि सहानुभूती यांसारख्या गुणांचा विकास होईल. उदाहरणार्थ, 'टग ऑफ वॉर' (Tug of War) किंवा 'ट्रेजर हंट' (Treasure Hunt).

  5. Community Service (सामुदायिक सेवा):

    विद्यार्थ्यांना त्यांच्या समुदायासाठी काहीतरी करण्याची संधी द्यावी, जसे की स्वच्छता मोहीम, वृक्षारोपण, किंवा वृद्धाश्रमाला भेट.

  6. Mindfulness and Meditation (माइंडफुलनेस आणि ध्यान):

    विद्यार्थ्यांना शांत आणि स्थिर राहण्यास मदत करण्यासाठी ध्यान आणि माइंडफुलनेसचे सत्र आयोजित करावे.

  7. Conflict Resolution Workshops (संघर्ष निराकरण कार्यशाळा):

    विद्यार्थ्यांना मतभेद कसे सोडवायचे आणि समजूतदारपणे संवाद कसा साधायचा हे शिकवण्यासाठी कार्यशाळा आयोजित कराव्यात.

  8. Guest Speakers (विशेष वक्ते):

    सामाजिक आणि भावनिक विषयांवर मार्गदर्शन करण्यासाठी तज्ञांना शाळेत आमंत्रित करावे.

हे काही उपक्रम आहेत ज्यांच्या साहाय्याने शाळा सामाजिक भावनिक अध्ययन कौशल्ये विकसित करू शकते.

उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 980
0
सामाजिक आणि भावनिक बुद्धिमत्ता या दोन्हींशी संबंधित घटक समानुभूती (Empathy) आहे.

समानुभूती:

  • समानुभूती म्हणजे दुसऱ्या व्यक्तीच्या भावना आणि दृष्टिकोन समजून घेण्याची आणि त्यांची जाणीव ठेवण्याची क्षमता.
  • यात, समोरच्या व्यक्तीच्या भावना जशा आहेत तशा समजून घेणे आणि त्या भावनांना प्रतिसाद देणे अपेक्षित आहे.

सामाजिक बुद्धिमत्ता:

  • सामाजिक बुद्धिमत्ता म्हणजे सामाजिक संबंधांमध्ये प्रभावीपणे वावरण्याची क्षमता.
  • यात इतरांना समजून घेणे, त्यांच्याशी जुळवून घेणे आणि सकारात्मक संबंध निर्माण करणे इत्यादींचा समावेश होतो.

भावनिक बुद्धिमत्ता:

  • भावनिक बुद्धिमत्ता म्हणजे आपल्या स्वतःच्या भावना आणि इतरांच्या भावना ओळखण्याची, समजून घेण्याची आणि व्यवस्थापित करण्याची क्षमता.
  • यात आत्म-जागरूकता, आत्म-नियमन, सामाजिक कौशल्ये आणि प्रेरणा यांचा समावेश होतो.

समानुभूती सामाजिक आणि भावनिक बुद्धिमत्ता या दोन्हींचा एक महत्त्वाचा भाग आहे.

समानुभूतीचे महत्त्व:

  • संबंध सुधारणे: समानुभूतीमुळे आपण इतरांशी अधिक प्रभावीपणे संवाद साधू शकतो आणि मजबूत संबंध निर्माण करू शकतो.
  • संघर्ष निराकरण: समानुभूती आपल्याला इतरांचे दृष्टीकोन समजून घेण्यास मदत करते, ज्यामुळे संघर्ष कमी होतो.
  • नेतृत्व क्षमता: एक नेता म्हणून, समानुभूती आपल्याला आपल्या टीम सदस्यांना अधिक चांगल्या प्रकारे समजून घेण्यास आणि त्यांना प्रेरित करण्यास मदत करते.
उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 980
0

विद्यार्थ्यांमध्ये सहवेदना (Empathy) निर्माण करण्यासाठी काही उपाय:

  1. सहानुभूतीपूर्ण संवाद:

    शिक्षकांनी आणि विद्यार्थ्यांनी एकमेकांशी संवाद साधताना सहानुभूती दर्शवणे महत्त्वाचे आहे. "मला तुझी भावना समजते" किंवा "तू काय अनुभवत आहेस हे मी जाणतो" अशा वाक्यांचा वापर करणे.

  2. शिकवण्यामध्ये भावनिक बुद्धिमत्ता (Emotional Intelligence):

    भावनात्मक बुद्धिमत्तेवर आधारित शिक्षण देणे, ज्यात विद्यार्थ्यांना स्वतःच्या आणि इतरांच्या भावना समजून घेण्यास मदत होईल.

  3. गटActivity (Group activity):

    असे उपक्रम आयोजित करणे ज्यात विद्यार्थ्यांना एकत्र काम करावे लागेल आणि एकमेकांच्या भावनांची कदर करावी लागेल. उदाहरणार्थ, Role play, चर्चासत्रे.

  4. कथा आणि उदाहरणे:

    अशा कथा व उदाहरणे सांगणे, ज्यात व्यक्तींनी अडचणींवर मात केली आणि इतरांना मदत केली. महात्मा गांधी, मदर टेरेसा यांसारख्या व्यक्तींच्या जीवनातील प्रेरणादायी घटना सांगणे.

  5. सेवाभावी कार्यात सहभाग:

    विद्यार्थ्यांना सामाजिक कार्यात सहभागी करणे, ज्यामुळे त्यांना समाजातील लोकांबद्दल सहानुभूती वाटेल. उदाहरणार्थ, वृद्धाश्रम किंवा अनाथालयाला भेट देणे.

  6. पालकांचा सहभाग:

    घरातही সহানুভূতিपूर्ण वातावरण तयार करणे. पालकांनी मुलांशी मनमोकळी चर्चा करणे आणि त्यांच्या भावनांचा आदर करणे.

  7. भेदभाव टाळा:

    वर्गात कोणत्याही प्रकारचा भेदभाव होऊ नये. सर्व विद्यार्थ्यांना समान वागणूक देणे आणि त्यांच्यात मैत्रीपूर्ण संबंध वाढवणे.

या उपायांमुळे विद्यार्थ्यांमध्ये सहवेदना वाढण्यास मदत होईल आणि ते अधिक संवेदनशील व जबाबदार नागरिक बनतील.

उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 980
0

सहानुभूती (Empathy) निर्माण करण्यासाठी काही उपाय:

1. सक्रियपणे ऐका (Active Listening):

  • दुसऱ्या व्यक्तीला काय म्हणायचे आहे, हे शांतपणे आणि लक्षपूर्वक ऐका.
  • बोलणाऱ्याच्या भावना आणि शब्दांवर लक्ष केंद्रित करा.
  • मध्येमध्ये प्रश्न विचारून किंवा टिप्पणी देऊन त्याला/तिला समजून घेण्याचा प्रयत्न करा.

2. दृष्टीकोन बदला (Perspective Taking):

  • समोरच्या व्यक्तीच्या जागी स्वतःला ठेवून विचार करा.
  • त्यांच्या परिस्थितीतून गोष्टींकडे पाहण्याचा प्रयत्न करा.
  • त्यांच्या भावना आणि अनुभवांना समजून घ्या.

3. भावनिक बुद्धिमत्ता वाढवा (Develop Emotional Intelligence):

  • स्वतःच्या भावनांना ओळखा आणि त्या कशा व्यक्त होतात हे समजून घ्या.
  • दुसऱ्यांच्या भावनांना समजून घेण्याचा प्रयत्न करा.
  • भावनांना योग्य प्रतिसाद द्या.

4. संवाद कौशल्ये सुधारा (Improve Communication Skills):

  • स्पष्ट आणि सभ्यपणे बोला.
  • शब्दांचा योग्य वापर करा.
  • गैरसमज टाळण्यासाठी प्रश्न विचारा.

5. खुले विचार ठेवा (Be Open-Minded):

  • भिन्न मते आणि विश्वासांचा आदर करा.
  • पूर्वग्रहदूषित होऊ नका.
  • नवीन गोष्टी शिकण्यास तयार राहा.

6. सेवाभावी दृष्टिकोन (Service-oriented approach):

  • दुसऱ्यांची मदत करण्याची तयारी ठेवा.
  • गरजू लोकांना मदत करा.
  • समाजासाठी काहीतरी योगदान द्या.

सहानुभूती ही एक कला आहे, जी सतत प्रयत्नांनी विकसित करता येते.

उत्तर लिहिले · 25/3/2025
कर्म · 980
0


फोडासारखं जपणं म्हणजे काय


फोड म्हणजे खरं तर एक जखम. मग ती जखम काहीतरी लागल्यामुळे होते किंवा शरीरातील काही अंतर्गत बदलांमुळे होते. फोड हे सामान्यपणे त्वचेच्या दृश्य भागांवर उठतात यावरून आपल्याला कळतं की आपल्या शरीराचा समतोल काही कारणाने थोडा ढासळला आहे, मग आपण त्यावर काही घरगुती उपचार करून ते बरे करण्याचा प्रयत्न करतो. घरगुती उपचारांनी जर ते फोड गेले नाही तर आपण डॉक्टरकडे जातो. उदाहरणार्थ, बहुतेकदा शरीरातील उष्णता वाढल्यामुळे किंवा पित्त वाढल्यामुळे फोड उठतात. अशावेळी आपण लिंबू किंवा कोकम सरबत घेतो. ज्यामुळे शरीरातील उष्णता अवाक्यात येते आणि ते फोड निघून जातात. नाहीच गेले तर आपण डॉक्टरकडे जातो मग सी विटामिन सारखी औषधं ते देतात त्यानेही फोड गेले नाहीत तर डॉक्टर सांगतील त्या टेस्ट करून घेत असतो. त्यातून जे निदान होईल त्यानुसार डॉक्टर आपल्यावर उपचार करतात. थोडक्यात काय तर “फोड” ही काही मिरवण्याची गोष्ट नाही. ते फोड एक तर उठू नयेत किंवा मग उठलेच तर ते लवकर निघून जावेत म्हणून आपण प्रयत्न करीत असतो. मग प्रश्न हा पडतो की एखादी गोष्ट जीवापाड जोपासण्याला आपण “तळहातावरच्या फोडाप्रमाणे जपणं” असं का म्हणतो? बरेचदा हा शब्द आई बाप आपल्या मुलीच्या लग्नाच्या वेळी तिची पाठवणी करताना तिच्या नवऱ्याला कळवळून सांगत असतात. “जावईबापू, आमच्या मुलीला आम्ही अगदी लाडाकोडात, अगदी तळहातावरच्या फोडासारखी जपली आहे हो. आता ही जबाबदारी तुमची आहे.” म्हणजे काय? तो नवरा बिचारा मनात म्हणत असेल, “म्हणजे आता हा फोड मी जपायचा का?” विनोदाचा भाग बाजूला ठेवला तर या विधानातील फोलपणा आपल्या लक्षात येईल. मराठी भाषा वळवावी तशी वळते असं म्हणतात. त्यामुळे “फोडाप्रमाणे जपणं” याला काही एक अर्थ असेलही. पण सकृद्दर्शनी तरी वर उल्लेखिलेला अर्थच याला अभिप्रेत आहे असं दिसतंय.
फोड हा फक्त तळहातावर येत नाही तर तो कुठेही येऊ शकतो अगदी सांगता येणार नाही अशा भागावर सुद्धा येतो. अशा बाबतीत त्याला आपण जेंव्हा जपतो ते त्याला बसता उठताना, काम करताना काही लागू नये म्हणून. याचा अर्थ असा नाही की तो फोड तसाच रहावा म्हणून त्याला आपण जपत असतो.
फोडाप्रमाणे जपणं हा वाक्प्रचार अनेकांनी अनेक कारणांसाठी वापरला आहे. म्हणजे एखाद्या प्रेयसीचं पत्र प्रियकराने जपून ठेवणं, आईने मुलाचा लहानपणीचा फोटो जपून ठेवणं, एखादी आवडती वस्तू किंवा वास्तू वर्षोनुवर्षे जपून ठेवणं. अशा अनेक गोष्टींविषयी इतरांना सांगताना आपण या वाक्प्रचाराचा उपयोग करतो. त्यामुळे तो चुकीचा असावा असा माझा दावा नाही. तर तो “फुलाप्रमाणे जपणं” या शब्द प्रयोगाचा अपभ्रंश असावा असं मला वाटतं.
प्रियकर आपल्या अयशस्वी प्रेमाच्या आठवणी जर फोडाप्रमाणे जपत असेल तर ती एक ठसठसणारी जखम असावी असं वाटतं पण तेच जर फुलाप्रमाणे जपत असेल तर त्या आठवणी मोरपंखी असतील, लाघवी असतील, सुखद असतील. कधीही आपल्या आठवणींच्या बागेत जावं आणि त्या आठवणी हुंगाव्यात अशा असतील. आपल्या मुलीला आईवडिलांनी फोडाप्रमाणे जपणं याचा अर्थ ‘कधी एकदा हिला उजवून टाकतोय’ या भावनेने तिचा मनाविरुद्ध सांभाळ करणं असा असू शकतो. पण तेच जर तिला फुलाप्रमाणे जपलं असं म्हटलं तर? लहानपणापासून तिच्या बाललीला पहात, तिला हवी ती गोष्ट आणून देत, तिला पाहिजे तो खेळ खेळू देत, हवं तेंव्हा मित्र मैत्रिणींसोबत फिरायला जाण्याची परवानगी देत तिचं संगोपन केलं असा त्याचा अर्थ होतो. अशा फुलाप्रमाणे वाढवलेल्या मुलीला आपली परिणीता म्हणून घेऊन जाणारा तिचा नवरा सुद्धा तिला फुलाप्रमाणेच आदराने वागवेल नाही का? थोडक्यात आपल्या आवडत्या वस्तू, वास्तू आणि व्यक्तीला “फोड” संबोधून आपणच त्यांची किंमत कमी करतो. तेच जर आपण त्यांना “फुल” म्हटलं तर त्यांच्या सोबत आपलंही मूल्य वाढतं, बरोबर ना? तेंव्हा यापुढे तुम्ही एखाद्या वस्तू, वास्तू आणि व्यक्ती विषयी समोरच्याला सांगताना फोडाप्रमाणे जपलं म्हणण्याऐवजी फुलाप्रमाणे जपलं असं म्हणा, तुम्ही त्यांना किती महत्त्व देता हे त्यावरूनच कळेल.
उत्तर लिहिले · 10/2/2023
कर्म · 53720