वनस्पती

बांडगुळाच्या प्रमुख जाती (प्रकार):

बांडगुळं अनेक प्रकारची असतात, त्यांची विभागणी खालीलप्रमाणे करता येते:

1. फुलझाडं असलेली बांडगुळं:

माधवी आकर्षक रंगीत फुलं

बोगनवेल  – काटेरी वेल, विविध रंगांतील फुलं

जुई, मोगरा, कांचन – सुगंधी फुलं देणारे बांडगुळ

2. फळझाडं असलेली बांडगुळं:

द्राक्षवेल 

लिंबोळी/बिंब 

कारली , दुधी, दोडका, वालवड – भाजीपाला देणाऱ्या वेलींमध्ये गणना

3. औषधी बांडगुळं:

गिलोय रोगप्रतिकारक शक्ती वाढवणारी

अडुळसा 

पाथरफोडी, शतावरी – आयुर्वेदात वापरले जाणारे

4. सजावटीसाठी वापरण्यात येणारी बांडगुळं:

मनी प्लांट

इंग्लिश आयव्ही 

हॉर्नडेट ट्रम्पेट वाईन, क्लेमॅटिस, पासफ्लॉवर – विदेशी वेलींमध्ये गणना

विशेष लक्षात घ्या:

बांडगुळं वेगाने वाढतात.

त्यांना आधार द्यावा लागतो (जाळी, तार, खांब).

बरीचशी बांडगुळं हवामानानुसार वेगळी असतात (उष्णकटिबंधीय, समशीतोष्ण).

सर्वात प्रसिद्ध नरभक्षक वनस्पतींची काही उदाहरणे:

• व्हीनस फ्लायट्रॅप (Venus Flytrap): ही वनस्पती कीटकांना पकडण्यासाठी आपले पाने वापरते. पाने hinged असतात आणि त्यांच्या कडांवर काटेरी केस असतात. जेव्हा एखादा कीटक पानांच्या आतल्या भागाला स्पर्श करतो, तेव्हा पाने झटकन बंद होतात आणि कीटक आत अडकतो. Britannica - Venus Flytrap
• पिचर प्लांट (Pitcher Plant): या वनस्पतीमध्ये घड्याळासारखे (pitcher) आकार असलेले पाने असतात, ज्यात गोड वास असलेला रस असतो. कीटक या रसाकडे आकर्षित होतात आणि घरात शिरतात, परंतु गुळगुळीत पृष्ठभागामुळे ते बाहेर पडू शकत नाहीत आणि रसात बुडून मरतात. California Botanic Garden - Pitcher Plant
• संड्यू (Sundew): या वनस्पतींच्या पानांवर चिकट द्रव असलेले तंबू असतात. कीटक या द्रवाकडे आकर्षित होतात आणि त्यावर चिकटून राहतात. त्यानंतर, संड्यू हळू हळू कीटकाला आपल्या पानात गुंडाळतो आणि पचवतो. Britannica - Sundew
• ब्लॅडरवॉर्ट (Bladderwort): ही जलीय वनस्पती आहे आणि पाण्यामध्ये लहान bladder वापरून लहान जीवांना पकडते. US Fish & Wildlife Service - Bladderworts

या वनस्पती विशेषतः अशा ठिकाणी वाढतात जिथे मातीमध्ये पोषक तत्वांची कमतरता असते, त्यामुळे त्या कीटकांकडून आवश्यक पोषक तत्वे मिळवतात.

तुम्ही विचारत असलेला प्रश्न स्पष्ट नाही आहे. 'माकडाची झाडे माडाची झाडे?' या वाक्याचा अर्थ अनेक प्रकारे काढता येऊ शकतो.

कृपया तुमचा प्रश्न अधिक स्पष्ट करा जेणेकरून मी तुम्हाला योग्य माहिती देऊ शकेन.

होय, सूर्यफूल हे एक फूल आहे. सूर्यफूल (Helianthus annuus) ऍस्टेरेसिया (Asteraceae) कुटुंबातील आहे. ह्या फुलाचे वैशिष्ट्य म्हणजे ते नेहमी सूर्याच्या दिशेने वळते.

सूर्यफुलाचे फूल हे एक संयुक्त फूल आहे, म्हणजेच ते अनेक लहान फुलांनी बनलेले असते.

सूर्यफुलाच्या फुलाचे दोन भाग असतात:

• बाहेरील पाकळ्या: ह्या मोठ्या, पिवळ्या रंगाच्या पाकळ्या असतात.
• मधले चक्र: हे लहान, तपकिरी रंगाचे असते आणि इथेच बी तयार होते.

सूर्यफूल तेलबियांच्या रूपातही महत्त्वाचे आहे आणि ते खाद्यतेल तसेच इतर उत्पादनांसाठी वापरले जाते.

* शेवाळ - शेवाळ ही फुलांची नसलेली झाडे आहेत जी बीजाणू तयार करतात आणि त्यांना देठ आणि पाने असतात, परंतु त्यांना खरी मुळे नसतात. मॉसेस आणि त्यांचे चुलत भाऊ लिव्हरवॉर्ट आणि हॉर्नवॉर्ट, वनस्पती साम्राज्यात ब्रायोफायटा (ब्रायोफाइट्स) म्हणून वर्गीकृत आहेत.

* मनिप्लांट - ही प्रजाती अनेक प्रजातींना नियुक्त केली गेली आहे. 1880 मध्ये जेव्हा त्याचे प्रथम वर्णन केले गेले तेव्हा त्याला पोथोस ऑरियस असे नाव देण्यात आले , ज्याचा अंशतः त्याला सामान्यतः "पोथोस" म्हणून संबोधले जाते. 1962 मध्ये एक फूल पाहिल्यानंतर त्याला रॅफिडोफोरा ऑरिया असे नवीन नाव देण्यात आले . तथापि, फुलाचे बारकाईने परीक्षण केल्यावर, संशोधकांना त्याची एपिप्रेम्नम पिनाटमशी वाढलेली समानता लक्षात आली आणि त्याला त्या प्रजातीशी समानार्थी शब्द दिला. पाने आणि वाढीच्या नमुन्यांसह संपूर्ण वनस्पतीचे बारकाईने निरीक्षण केल्यावरच संशोधकांनी ते पुन्हा ई. पिनाटमपासून वेगळे केले आणि त्याचे वर्गीकरण ई. ऑरियम म्हणून केले .

प्रेरित फुलांची.

एपिप्रेम्नम ऑरियम ही 20 मीटर (66 फूट) उंचीपर्यंत वाढणारी सदाहरित वेल आहे , ज्याचा व्यास 4 सेमी (2 इंच) पर्यंत आहे, पृष्ठभागांना चिकटलेल्या हवाई मुळे वापरून चढते . पाने वैकल्पिक, हृदयाच्या आकाराची, संपूर्ण किशोर वनस्पतींवर असतात, परंतु प्रौढ वनस्पतींवर अनियमितपणे पिनाटीफिड असतात, 100 सेमी (39 इंच) लांब आणि 45 सेमी (18 इंच) रुंद असतात ; किशोरवयीन पाने खूपच लहान असतात, विशेषत: 20 सेमी (8 इंच) लांब असतात.

फुलांची निर्मिती 23 सेमी (9 इंच) लांबीच्या स्पॅथेमध्ये केली जाते . ही वनस्पती जेव्हा झाडांवर चढते तेव्हा ते मागचे दांडे तयार करतात आणि जेव्हा ते जमिनीवर पोहोचतात तेव्हा ते मुळे घेतात आणि सोबत वाढतात. या अनुगामी देठावरील पाने 10 सेमी (4 इंच) पर्यंत लांब वाढतात आणि सामान्यतः या वनस्पतीवर कुंडीतील वनस्पती म्हणून लागवड करताना दिसतात.

नेचे (Fern), शेवाळ (Algae) आणि मनिप्लांट (Money plant) या वनस्पतींना फुले येत नाहीत.

पाण्यात बुडणे: काही जलीय वनस्पतींमध्ये पातळ, सपाट पाने असतात जी पाण्यात बुडतात आणि ऑक्सिजन शोषून घेतात. या वनस्पतींना "निमग्न" वनस्पती म्हणतात.

पाण्यावर तरंगणे: काही जलीय वनस्पतींमध्ये पोकळ पातळ देठ असतात जे त्यांना पाण्यावर तरंगण्यास मदत करतात. या वनस्पतींना "तरंगणारी" वनस्पती म्हणतात.

पाण्याच्या पृष्ठभागावर वाढणे: काही जलीय वनस्पतींमध्ये मोठ्या, सपाट पानांची जोडी असते जी पाण्याच्या पृष्ठभागावर वाढतात. या वनस्पतींना "उभयचर" वनस्पती म्हणतात.

पाण्यातून खनिज शोषणे: काही जलीय वनस्पतींमध्ये जमिनीच्या वनस्पतींप्रमाणे मुळे नसतात. या वनस्पती पाण्यातून खनिज शोषतात आणि त्यांच्या पानांद्वारे प्रकाशसंश्लेषण करतात. या वनस्पतींना "अमूल्य" वनस्पती म्हणतात.

जलीय वनस्पतींचे हे अनुकूलन त्यांना पाण्यात राहण्यास आणि वाढण्यास मदत करतात. या वनस्पतींचा पाण्याच्या गुणवत्तेवर देखील सकारात्मक परिणाम होतो. ते पाण्यातील ऑक्सिजन पातळी वाढवतात आणि पाण्याच्या पृष्ठभागावरील तापमान कमी करतात. यामुळे पाण्यातील मासे आणि इतर जलचर जीवांना राहण्यास सोपे होते.