ग्रामीण साहित्याच्या काही मर्यादा खालीलप्रमाणे आहेत:

1. एकसुरीपणा: ग्रामीण साहित्य अनेकदा ठराविक अनुभव आणि विषयांवर केंद्रित असते, ज्यामुळे त्यात एकसुरीपणा येऊ शकतो. जीवनातील विविध पैलू आणि अनुभवांना यात पुरेसा वाव मिळत नाही.

2. वास्तवतेचे अतिशयोक्तीपूर्ण चित्रण: काहीवेळा ग्रामीण साहित्य वास्तवाचे अतिशयोक्तीपूर्ण चित्रण करते. गरिबी, मागासलेपण आणि सामाजिक समस्यांवर जास्त भर दिला जातो, ज्यामुळे नकारात्मक प्रतिमा निर्माण होऊ शकते.

3. भाषा आणि शैलीची मर्यादा: ग्रामीण साहित्य ग्रामीण भाषेचा आणि बोलींचा वापर करते, ज्यामुळे शहरी वाचकांसाठी ते समजायला कठीण होऊ शकते. तसेच, लेखनाची शैली पारंपरिक असल्याने आधुनिक वाचकांना ती तितकीशी आकर्षित करत नाही.

4. पात्रांचे मर्यादित चित्रण: ग्रामीण साहित्यातील पात्रे अनेकदा एका विशिष्ट साचेत बांधलेली असतात. त्यांची मानसिकता, विचार आणि भावनांचे पुरेसे विश्लेषण केले जात नाही.

5. जागतिकीकरणाचा अभाव: ग्रामीण साहित्यात जागतिक दृष्टीकोन आणि आधुनिक विचारधारांचा अभाव असतो. त्यामुळे, ते जगाच्या इतर भागांशी जोडले जाण्यास कमी पडते.

या मर्यादा असूनही, ग्रामीण साहित्य ग्रामीण जीवनाचे वास्तव चित्रण करते आणि समाजाला त्याबद्दल विचार करण्यास प्रवृत्त करते.