'नव साहित्य' ही संकल्पना साधारणपणे विसाव्या शतकाच्या उत्तरार्धात रूढ झाली. साहित्यात नवता आणणे, पारंपरिक विचारसरणीला आव्हान देणे आणि नवीन सामाजिक, राजकीय व सांस्कृतिक संदर्भांचा विचार करणे हे नव साहित्याचे मुख्य उद्देश आहेत.

नव साहित्याची वैशिष्ट्ये:

• नवीन विचार: जुन्या विचारधारांना विरोध दर्शवून नवीन विचार मांडणे.
• सामाजिक जाणीव: समाजातील समस्यांवर आणि बदलांवर लक्ष केंद्रित करणे.
• भाषेचा वापर: नवीन शब्द, वाक्यरचना आणि शैली वापरून भाषेला अधिक प्रभावी बनवणे.
• प्रयोगात्मकता: साहित्याच्या विविध प्रकारांमध्ये (कथा, कविता, नाटक) नवीन प्रयोग करणे.

उदाहरण: दलित साहित्य, स्त्रीवादी साहित्य, ग्रामीण साहित्य हे नव साहित्याचे भाग आहेत, ज्यात समाजातील विशिष्ट गटांचे अनुभव आणि मुद्दे मांडले जातात.

थोडक्यात, नव साहित्य म्हणजे जुन्या साहित्याच्या तुलनेत अधिक नवीन, प्रगल्भ आणि समाजाभिमुख साहित्य.