वेळ
जेव्हा कुटुंबात कोणाचा मृत्यू होतो आणि त्याच वेळी नवीन घराचे बांधकाम चालू असते, तेव्हा धार्मिक दृष्ट्या काही गोष्टींचे पालन करणे महत्त्वाचे ठरते. अशा स्थितीत मन अशांत होणे स्वाभाविक आहे आणि नकारात्मक ऊर्जा दूर करण्यासाठी काही विधी करण्याची इच्छा असते.
हिंदू धर्मानुसार, कुटुंबात मृत्यू झाल्यास 'सूतक' पाळले जाते. हे सूतक साधारणपणे १० ते १३ दिवसांचे असते (कुटुंबाच्या परंपरेनुसार बदलू शकते). या सूतक काळात कोणतेही शुभ कार्य, जसे की नवीन घराचे बांधकाम, गृहप्रवेश, लग्न इत्यादी थांबवले जातात.
सूतक कालावधी संपल्यानंतर आणि मृताचे दशक्रिया विधी, तेराव्याचे विधी पूर्ण झाल्यानंतर, घराचे बांधकाम पुन्हा सुरू करण्यापूर्वी किंवा घरात प्रवेश करण्यापूर्वी काही शांती विधी करणे उचित ठरते. यात खालील गोष्टींचा समावेश असू शकतो:
- सूतक समाप्त झाल्यानंतर स्नान आणि शुद्धीकरण: कुटुंबातील सर्व सदस्यांनी सूतक संपल्यानंतर पवित्र स्नान करून शरीर आणि मन शुद्ध करावे. घरातील वस्तू, विशेषतः देवघरातील वस्तूंचे शुद्धीकरण करावे.
- वास्तुशांती किंवा गृहशांती: हे सर्वात महत्त्वाचे विधी आहेत. घराच्या जागेतील नकारात्मक ऊर्जा दूर करण्यासाठी आणि सकारात्मकता आणण्यासाठी हे केले जाते. मृतात्म्याला शांती मिळावी आणि नवीन घरात सुख-समृद्धी नांदावी यासाठी प्रार्थना केली जाते.
- नवग्रह शांती: ग्रहांची प्रतिकूलता दूर करण्यासाठी हा विधी केला जातो.
- गणपती पूजन आणि पुण्याहवाचन: कोणतेही शुभ कार्य सुरू करण्यापूर्वी गणपतीचे पूजन केले जाते. पुण्याहवाचनाने वातावरण शुद्ध होते आणि शुभ कार्यासाठी आशीर्वाद घेतले जातात.
- पितृ-शांती किंवा मृतात्म्यासाठी प्रार्थना: मृतात्म्याला शांती मिळावी आणि त्यांचे आशीर्वाद मिळावेत यासाठी विशेष प्रार्थना, तर्पण किंवा ब्राह्मण भोजन घालता येते. काही घरांमध्ये पिंडदानाचेही आयोजन केले जाते (हे आधीच झाले नसेल तर).
- गो-पूजन: गायीचे पूजन करून तिला चारा किंवा दक्षिणा दिल्यास घरात सुख-शांती येते अशी श्रद्धा आहे.
सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, आपल्या कुळाचार आणि परंपरेनुसार तसेच स्थानिक पुरोहितांचा (भटजींचा) सल्ला घेणे अत्यंत महत्त्वाचे आहे. ते तुमच्या कुटुंबाच्या विशिष्ट परिस्थितीनुसार योग्य मार्गदर्शन करू शकतील आणि कोणते विधी, कधी व कसे करावेत याची माहिती देतील.
हे विधी केल्याने कुटुंबातील दुःख कमी होण्यास आणि नवीन घरात सकारात्मक ऊर्जेने प्रवेश करण्यास मदत होते अशी श्रद्धा आहे.
या गणिताचे निराकरण खालीलप्रमाणे:
1. आगगाडीचा वेग काढणे:
- जेव्हा आगगाडी खांबाला ओलांडते, तेव्हा ती स्वतःच्या लांबीइतके अंतर कापते.
- आगगाडीची लांबी = 300 मीटर
- खांब ओलांडायला लागलेला वेळ = 24 सेकंद
- आगगाडीचा वेग = अंतर / वेळ
- आगगाडीचा वेग = 300 मीटर / 24 सेकंद = 12.5 मीटर/सेकंद
2. पूल ओलांडायला लागणारा वेळ काढणे:
- जेव्हा आगगाडी पूल ओलांडते, तेव्हा ती स्वतःची लांबी + पुलाची लांबी इतके एकूण अंतर कापते.
- आगगाडीची लांबी = 300 मीटर
- पुलाची लांबी = 450 मीटर
- एकूण कापायचे अंतर = 300 मीटर + 450 मीटर = 750 मीटर
- आगगाडीचा वेग = 12.5 मीटर/सेकंद (वर काढलेला)
- पूल ओलांडायला लागणारा वेळ = एकूण कापायचे अंतर / आगगाडीचा वेग
- पूल ओलांडायला लागणारा वेळ = 750 मीटर / 12.5 मीटर/सेकंद
- पूल ओलांडायला लागणारा वेळ = 60 सेकंद
त्यामुळे, तीच आगगाडी 450 मीटर लांबीचा पूल 60 सेकंदात ओलांडेल.
टीप:
- भारतीय प्रमाण वेळ (IST) ही UTC+५:३० आहे.
- भारतात daylight saving time (DST) वापरली जात नाही.
जर फॅशन तीन मिनिटे पूर्व रेखावृत्तावर प्रमाणवेळेनुसार सकाळचे आठ वाजले असतील, तर त्या ठिकाणच्या लोकांच्या घड्याळात सकाळचे 8:12 वाजले असतील.
स्पष्टीकरण:
पृथ्वी पूर्वेकडून पश्चिमेकडे फिरते, त्यामुळे पूर्वेकडील ठिकाणे पश्चिमेकडील ठिकाणांपेक्षा पुढे असतात. प्रत्येक रेखांशावर वेळेत 4 मिनिटांचा फरक असतो.
उदाहरणार्थ:
- 1° रेखांशावरील फरक = 4 मिनिटे
- 3° रेखांशावरील फरक = 3 * 4 = 12 मिनिटे
म्हणून, फॅशन तीन मिनिटे पूर्व रेखावृत्तावर सकाळचे आठ वाजले असतील, तर त्या ठिकाणच्या लोकांच्या घड्याळात 8:12 वाजले असतील.
स्पष्टीकरण:
पृथ्वी 360 रेखांशांमध्ये विभागलेली आहे आणि प्रत्येक 15 रेखांशावर एक तासाचा फरक असतो. त्यामुळे, सैद्धांतिकदृष्ट्या 24 स्थानिक वेळ असू शकतात. पण काही देश आणि प्रदेशांनी त्यांच्या सोयीनुसार अर्ध्या तासाचे किंवा पाऊण तासाचे सुद्धा स्थानिक वेळ स्वीकारले आहेत. त्यामुळे स्थानिक वेळांची संख्या वाढते.
उदाहरणार्थ, भारत ग्रीनविच वेळेपेक्षा 5:30 तास पुढे आहे.
अधिक माहितीसाठी: